มันเป็นความเศร้า
อย่างมหันต์
ที่เธอและฉัน ต้องมารักกันชาตินี้
เพราะความรักเราสองต้องมามี
ม่านประเพณี
เป็นกำแพงขวางกั้นอุรา
เราจึงจำพรากจากกันไป
ทั้งที่จิตใจ สองเรารักกันเท่าฟ้า
หนทางรักเราสองนองน้ำตา
บุญวาสนา เราไม่มีเกณฑ์ชีวิตคู่
โอ้กำแพงเอย กำแพงประเพณี
แม้จะกั้นรักในดวงฤดี
สองเราไม่ได้ก็จริงอยู่
แต่ประเพณี แห่งชีวิตรักเราทั้งคู่
มันต่างกันสุดกู่
ปิดประตูรักเรามืดมน
มันเป็นความเจ็บปวดรวดร้าว
ที่เนาแนบใน
หัวใจสองเราท่วมท้น
หนทางรักเราสองต้องมืดมน
เพราะไม่อาจโอน
ประเพณีหลอมรวมกันได้
มันเป็นความเจ็บ
ปวดรวดร้าว ที่เนาแนบใน
หัวใจสองเราท่วมท้น
หนทางรักเราสองต้องมืดมน
เพราะไม่อาจโอน
ประเพณีหลอมรวมกันได้...