Στην πλατεία Μερκούρη
κάθε βράδυ μια ζωή
μια παρέα από αλήτες τριγυρίζει
και πίνουν χόρτο και ξύδια
μέχρι ναρθει το πρωί
μα η κοινωνία τους κακοχαρακτηρίζει.
Στο παγκάκι γραμμένο κάποιο όνομα μικρό,
μπορεί να είναι Κατερίνα ή Ελένη
και πιο δίπλα γραμμένο ανορθόγραφα
ένα "σαγαπω"
μα την αγάπη δεν την ξέρουνε μονάχα οι μορφωμένοι
και πιο δίπλα γραμμένο ανορθόγραφα
ένα "σαγαπω",
μα την αγάπη δεν την ξέρουνε μονάχα οι μορφωμένοι.
Έλα στην πλατεία να με βρεις
δεν χρειάζεται κι εσύ να πιεις
είμαι ακομπλεξαριστος μωρό μου
σε θέματα θρησκείας και χασίς
Έλα στην πλατεία να με βρεις
δεν χρειάζεται κιεσυ να πιεις
είμαι ακομπλεξαριστος μωρό μου
σε θέματα θρησκείας και χασίς
Περιμενω να έρθει πάλι ο ντελαφους
και να σκάνε τα τσιγάρα σαν κανόνια
Κι εσύ που ήσουνα συνέχεια ζαμαν φου,
αναρωτιέσαι πως περάσανε τα χρόνια.
Κοίτα κόλπα που κάνει φιλαράκι ο καιρός
και μας παίζει σαν της τράπουλας τα φύλλα,
Κι εσύ που θα'θελες να ήσουνα μικρός,
τώρα μεγάλωσες και ζεις μες την ξεφτίλα
Κι εσύ που θα'θελες να ήσουνα μικρός,
τώρα θα ζήσεις την απόλυτη ξεφτίλα.
Έλα στην πλατεία να με βρεις
δεν χρειάζεται κι εσύ να πιεις
είμαι ακομπλεξαριστος μωρό μου
σε θέματα θρησκείας και χασίς.
Έλα στην πλατεία να με βρεις
δεν χρειάζεται κι εσύ να πιεις
είμαι ακομπλεξαριστος μωρό μου
σε θέματα θρησκείας και χασίς.
(Έλα στην πλατεία να με βρεις)
(δεν χρειάζεται κι εσύ να πιεις)
(είμαι ακομπλεξαριστος μωρό μου)
(σε θέματα θρησκείας και χασίς)