Γυρνάω σε παλιές αγάπες
Στο σκυλί, την Μάγια
Πριν χρόνια την κοιτούσα μες τα μάτια, είχα πλάνα
Είχα όνειρα δεν με κρατούσε τίποτα
Οπότε απ' τα Δεκαοκτώ πήγα και έβγαλα το δίπλωμα
Δεν αγαπούσα το σχολείο, graffiti-α στο θρανίο
Το κινητό κρυφά μες το βιβλίο, στο γραφείο
Ώσπου οι γονείς με βάλαν να υπογράψω
Να μην τους κατηγορήσω αν δεν σπουδάσω
Και δεν πάρω ποτέ μου ένα πτυχίο
Συμφώνησα σε όλα αυτά
Για να 'με ανεξάρτητος απ' τα Δεκαοκτώ έπιασα δουλειά
Λεφτά στην τσέπη αγόραζα ότι κάτσει
Κράτησα τον λόγο μου αφού δεν είχα τίποτα σπουδάσει
Τώρα Μαμά-Μπαμπά είμαστε πάτσι
Με δικά μου φράκα απ' τα Δεκαοκτώ πήγα πήρα αμάξι
Δεν έμεινα μόνο εκεί, ήθελα δυο ρόδες να πατάω εθνική
Πίσω το μωρό να μην φοβάται από 'μένα να πιαστεί
Οπότε απ' τα Δεκαοκτώ μου αγόρασα μηχανή
Μα αγαπούσα κάτι πιο πολύ
Το Rap, το Trap, τα Drums, ότι είναι αρκεί να είναι μουσική
Τότε κορόιδευαν το Hip Hop, το ψευδώνυμο Long3
Καθόμουν έγραφα για όσα ήθελα σε όλους να μιλήσω
Ψάχτηκα κάπως για να το στήσω
Κι απ' τα Δεκαοκτώ είχα Studio να ηχογραφήσω
Απ' τα Δεκαοκτώ δεν ήξερα από εγωισμούς
Πως η φάση δεν μου πάει, δεν θέλει ρομαντισμούς
Σ' αγαπάνε μόνο αν είσαι κάτω απ' αυτούς
Και πως θα 'ναι εκεί μόνο αν έχεις εκατομμύρια views
Πως αλλάζω συνέχεια την παρέα μου, τους στόχους και την μέρα μου
Πως θα 'μαι κολλημένος πως αυτή που θα 'ναι δίπλα μου
Ίσως να με θέλει μόνο για το Fame και την καριέρα μου
Πως δεν θα εμπιστευόμουν την κοπέλα μου
Πως δεν θα ξέρω κάποιος γιατί είναι δίπλα
Πως θα έχω ανάγκη από αναπτήρα, όχι σπίρτα
Για μια θέση με στον κύκλο απ' το τρίγωνο Above μας παίρναν πίπα
Γινόμουνα μαλάκας για μια νύχτα
Όταν το Rap δεν είχε έσοδα, μόνο καύλα και ξενύχτια
Και τώρα όλοι καίγονται να αρπάξουν απ' την πίτα
Όλα μόδα, όλα Flex κι όλα για το ρευστό
Πλάνα πως να σκεφτώ, δεν είμαι πια Δεκαοκτώ
Να χαθώ από όλα μια μέρα
Για το αύριο τίποτα να μην με νοιάζει
Μην έχω την ευθύνη
Το φως απ' την σελήνη παρέα να έχω
Να χαθώ από όλα μια μέρα
Για το αύριο τίποτα να μην με νοιάζει
Μην έχω την ευθύνη
Το φως απ' την σελήνη παρέα να έχω
Είμαι ο πιο λαϊκός Raper σ' όλη την Ελλάδα
Βγαίνω στις συναυλίες και στο stage σπάνε πιάτα
Όλοι θα 'ναι περήφανοι μέχρι να φύγω μάνα
Γαμώ τον Corona, το κράτος, τις μίζες και όλα τα φράγκα
Ευχαριστώ όλα τα αλάνια, μου λένε τους γιατρεύω όλα τα βράδια
Στα ακουστικά τους ξέρω θα 'μαι πάντα
Τόσες δουλειές, ευθύνες στα 30
Θα ετοιμάσω δίσκο και όπως στα Δεκαοκτώ πάλι θα κάνω πλάνα