O tren que me leva pola beira do Miño Me leva e me leva polo meu camiño. O tren vai andando pasiño a pasiño E vaime levando cara o meu destiño. Alguén pode ser que me espere na estación, Na terra da felicidad. Todo o que sexa amor e paz O atoparei, eu o terei Ca miña moza no meu lar. O tren que me leva camiña e camiña Vai botando fume, corre pola vía. O río vai feito un mar de ledicias No tren pouco a pouco volvo á miña Galicia. Pasei moito tempo sen lar, lonxe de eiquí, Foron mil noites cheas de soidá. Falando coa xente pola mañá Escoitarei e saberei O que pasou polo meu lar. O tren que me leva pola beira do Miño Me leva e me leva polo meu camiño. O tren vai andando pasiño a pasiño E vaime levando cara o meu destiño. Alguén pode ser que me espere na estación, Na terra da felicidad. Todo o que sexa amor e paz O atoparei, eu o terei Ca miña moza no meu lar.