Oft á vorin skrafa ég við skuggann minn
Fæ mér lítinn bjór, þó hann væri stór
Heyri ég þá hávaða við gluggann minn
Fjaðraþyt og söng, nei tegundin er röng
Lóan komin og það lifnar allt en ræðan hennar er svo löng
Hún er frek og hún er leiðinleg og ævinlega ógeðslega ströng
Hún segist ætla' að kveða burtu leiðindin
Sem eru bara hálf á við þau sem hún er sjálf
Svo er hún í fríi allan veturinn
Á sólarströndunum í heitu löndunum
Ekki er hún að borga skatta eða gefa öndunum
En þykist hafa heiður til að angra mig og elta á röndunum
Dirrindí, dirrindí
Þú sem liggur leti í
Og síðan drekkur á þig keppafitu' og frá þér allt vit
Lúser og drullusokkur, auðnulaus landeyða
Dirrindí, dirrindí, dirrindí
Glottandi hún segir mér til syndanna
Ég vinni ekki hót, djöfull er hún ljót
Mikið væri gaman ef ég fyndi' hana
Og mikið væri gott að stinga' henni ofan' í pott
Hvítvínsdreitil yfir, lokið á svo þagni hennar spott
Og þurkist fyrir fullt og allt af henni þetta skítalóuglott
Dirrindí, dirrindí
Veistu hvar þú getur troðið því?
Þangað sem að sólin aldrei skín ástkæra heiðlóan mín
Svo ég geti slappað af og heyri' aldrei aftur neitt
Dirrindí, dirrindí, dirrindí
Dirri fokking dí, dirrin fokkin dí
Hvenær fæ ég dirrinfokkin frí?
Dirrindí, dirrindí
Veistu hvar þú getur troðið því?
Þangað sem að sólin aldrei skín ástkæra heiðlóan mín.
Svo ég geti slappað af og heyri' aldrei aftur neitt
Dirrindí, dirrindí, dirrindí
Dirrindí, dirrindí, dirrindí