Ir erste Bank ganz zvordescht isch sie gsässe Mit lange Zöpf und hät fast gar nüt gseit Zom Znüni het sie Ankewegge gässä Und immer Schöss mit Tierlimuster treit Im Pärlifangis amigs i der Pause Do han i gschpienzlet, dass sie mit mir rennt Sie dänket jetzt, ja typisch Gofeflause Händ sie än Ahnig, i mir drinn Das chunt mir immer no in Sinn Häts meh als nume s'Füür in Holland brännt I bi so richtig durenand gsi und wär absolut im Stand gsi Z'säge: "Ankebälleli, du bisch min Schatz!" Aber dasmol selbverständli hani nüt gseit und schlussendli Heimli träumt vom Ankebälleli, mim Schatz Bis den s'Ankebälleli vo selber cho isch Und mir gseit het dass es froh isch Wien ich lieb mit ihm seig wie sös keine meh Und dann natürlich ischs um mi und s'Ankebälleli grad glich So richtig zünftig uf de Schuelreis gscheh Vor churzem bin i Zmittag vor de viere Go laufe mit de Frau und mit em Hund Do gsehn i, das mer öper bim spaziere Won ich doch känne müest entgäga chunt Mer lueged üs it Auge uf 10 Meter Und schlocked uf Kommando 3x leer Ja isch sie das und isch das ächt de Peter? Dä säbmol det vom Schuelhusplatz Und I de Päärlifangisschatz Jo nei wie lang isch das scho her I bi so richtig durenand gsi und wär absolut im Stand gsi Z'säge: "Ankebälleli, jo gits die no!" Aber dasmol selbverständli hani nüt gseit und schlussendli Bim ä "Grüezi und wie gots?", si glah Bis denn s'Ankebälleli vo selber cho isch Und mir gseit het, dass es froh isch Mich so eifach ganz per Zuefall wieder zgseh Denn isch natürlich ein Moment um mich Und s'Ankebälleli grad glich So fascht wie säb mol uf de Schuelreis gscheh