Mizerna, cicha, stajenka licha
Pełna niebieskiej chwały
Oto leżący, przed nami śpiący
W promieniach Jezus mały
I oto mnodzy ludzie ubodzy
Radzi oglądać Pana
Pełni natchnienia, pewni zbawienia
Upadli na kolana
Śpi jeszcze senne, dziecię promienne
W ciszy ubogiej strzechy
Na licach białych, na ustach małych
Migają się uśmiechy
Hej, ludzie prości, Bóg z nami gości
Skończony czas niedoli
On daje siebie, chwała na Niebie
Pokój ludziom dobrej woli