Внимание! Перевод текстов выполнен автоматически. Возможны неточности и неполнота перевода. Мы прилагаем все усилия для обеспечения точности перевода, но рекомендуем использовать его только в качестве общего ориентира.
ΠεριμπανούΠεριμπανούΠεριμπανού τη λέγαν τα παιδιά, ΠεριμπανούΠεριμπανού ее звали дети, ΠεριμπανούΚι ήτανε δεκαπέντε χρονώνИ это было пятнадцать летΈγραφε τ' όνομά της στον καθρέφτη τ' ουρανούПисал он назвал в зеркале t небаΜ' ενός πνιγμένου γλάρου φτερόС одной утопленником дайте ему крыло чайкиΜα της ζωής το κύμα το παράφοροНо жизни на волне παράφοροΣάρωσε βάρκες και κουπιάПрокатилась лодки и веслаΚαι στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφοροИ в большом мире его не волнуетΠοιος τη θυμάται τώρα πιαКто помнит теперьΠεριμπανού την έλεγα κι εγώ, ΠεριμπανούΠεριμπανού бы не сказал, а я, ΠεριμπανούΚι ας μη με είχε ακούσει κανείςИ пусть не слышал никтоΈμοιαζε με κοχύλι στο βυθό του αυγερινούОн напоминал раковину на дне αυγερινούΠροτού καρδιά μου πέτρα γενείςПрежде чем мое сердце камень γενείςΜα της ζωής το κύμα το κύμα το παράφοροНо жизни волна волна παράφοροΣάρωσε βάρκες και κουπιάПрокатилась лодки и веслаΚαι στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφοροИ в большом мире его не волнуетΠοιος τη θυμάται τώρα πιαКто помнит теперь