Popiół pokrył wszystkie drzewa
Blask księżyca na nie zerka
Oj, Mokoszy, Matko moja
Ziemia znowu będzie Twoja
Oj, Mokoszy, Matko moja
Ziemia znowu będzie Twoja
Łza ptaszyny na gałęzi
Cichy szloch martwego zwierza
Oj, Bogowie moi mili
Złego ludzie nawarzyli
Oj, Bogowie moi mili
Miejsca Wam nie zostawili
Wilk zawyje po trzy razy
W sercu ziemi zadrżą skały
Wybacz Rzeko, Ziemio, Lesie
Wiatr Twych szeptów już nie niesie
Wybacz Rzeko, Ziemio, Lesie
Wiatr Twych szeptów już nie niesie
Odchodzę bezszelestnie
Ból trawi moje serce
Zabliźnij rwące rany kłączami splatane
Co zrodziłaś, było dla nas
Lecz przyniosło przygnębienie
Urodzaj, plon zebrane łasym szponem
Na oś życia Cię wyniesie
Strażnik lód rogami zwalczy
Odrodzę się z cyklem rosą obmyta