Eg er heilt åleine Med tårar på kinn Rundt meg er murar Og ingen kjem inn Dei ropar om kjærleik Dei ropar om fred Men det er ikkje meg Det er ikkje meg Så sint og fortvila Og lei av meg sjølv Senker eg sorga I brennvin og øl Der nede i djupet Der kan eg sjå Ein varde som lyste Opp himmelen blå Eg kan ikkje sjå meg attende! Kirsebærblomane fell Eg kan ikkje sjå meg attende! Dag har blitt natt, morgon til kveld Og i djupet lokkar ein eld Den dagen då sola Ikkje kraup opp: Kan hende eit hjarte Kan knuse ein kropp? Kan hende min elskling Finst bak eit slør? Og nede i djupet Ho opnar ei dør Og nede i djupet Er allting som før Eg kan ikkje sjå meg attende! Kirsebærblomane fell Eg kan ikkje sjå meg attende! Dag har blitt natt, morgon til kveld Og i djupet lokkar ein eld Eg kan ikkje sjå meg attende Dag har blitt natt, morgon til kveld Og i djupet lokkar ein eld