Yorgun gözlerin nefret dolu
Ve aklında hep tek soru, buraya kadar mı?
Kimsenin vakti yoktu görmek için
Gülüşlerinin ardındaki depresyonu
Bilirsin bitmeyen imtihanları
Cevapsız kalan soruları, mektupsuz intiharları
Ağıtlarla yükselen faiz oranlarını
Tanrıyla yüzleşmek için şair olan kadını
Seçmemiş olsam da yürüdüğüm bu yol benim mi?
Özgürlük ideası zihnimde dahi zor belirdi
Ben tribündeki son seyirci
Ölüm ofsayt bayrağıydı, hayatsa yarım kalan gol sevinci
Yazılan tutanaklar ve raporlar
Gerçeği hazmetmek için şu süslü metaforlar
Gerçek şu ki; bu ettiğimiz son dans
Bi' cennet var mı bilmiyorum, bol şans
Hoşça kal
Ellerim ceplerimde
Tüm rüzgarlar yine yüzüme çarpıyor gibi
Yürüyorum, ellerim ceplerimde
Tüm rüzgarlar yine yüzüme çarpıyor gibi
Zaman bizi öldürüyor, biz zamanı
Bi' resme bakmak istiyorsan eğer bak tümüyle
Bi' katil hatırlarken maziyi en saf günüyle
Fark ediyor aynı masada gülüştüğünü maktulüyle
Fil dişi kulelerimizin masrafıydı ruhumuzu yutan baskı
Yitirdik bizi ayakta tutan vasfı
Sanal kimlikler cesur, dudaklar utangaçtı
Kablolar birbirlerine dolandıkça; bedenlerimiz uzaklaştı
Ritme uyamamak kabusun yan bahçesi
İlişkiler koca bir dans sahnesi
Surat asarsam eğer kimse bi' daha kapıdan içeri almaz kesin
Korkusuyla taktığımız haz maskesi
Ne karanlığı anlatıyor ne kandili
Bu soğuk mezar dili
İstemesem de yukardakiler törpüledi zihnimi ve kalbimi
Bi' aile apartmanında bekar gibi
Ellerim ceplerimde
Tüm rüzgarlar yine yüzüme çarpıyor gibi
Yürüyorum, ellerim ceplerimde
Tüm rüzgarlar yine yüzüme çarpıyor gibi
Gerçeği
Gerçeği
Gerçeği
Ama hoşça kal demek istedim
♪
Hoşça kal