Şiir değerlendirme yeteneğiniz arttıkça
Şiirden alacağınız zevk oranı da o kadar artacaktır
Son karanlık satırlarını karalıyorken Tanrı şiirin
Yaşamak öznesi olmaktır onca kanlı fiilin
Hepsi zanlı, gölgeler geceye sancı giyinir
Ben çırılçıplağım ve onlar kadar şanslı değilim
Ölüm kapar hayatın açtığı tüm parantezleri
Hiçliğin ortasında bir ıslıkla zaman geçmeli
Ve gece koynunda milyonlarca yalan besledi
Sessizliği bozarken alarm sesleri
Bir de rüzgarın fısıltısıydı ninnim her gece
Ne zaman uyansam saat huzuru bir siren geçe
Keşke zihnim en neşeli anlarında dahi
Ağıtlar yakılmayan cenazelerle ilgilenmese
Korkum aynalar, bitmeyen borcum aynalar
İçinde kimsesizler mezarlığında yolcu tayfalar
Beni de saklasalar romanlarda tozlu sayfalar
Sürekli ayaklarımı kanatmasa şu
Yorgun aynalar
Kırıldı sandığım
Ne kadar yalan varsa inandığım
Doldu sayfalar
Dilimse yangınım
Ben en çok bu şarkıya dargınım
Genç ve güzel bir kadın
Teşhisi manik depresif
İçinde insan olmanın şu yorucu garip dengesi
Kareli gömleklerinden daha çok ilaçlar
Ve kitaplarda doldurduğu valiz teknesi ve şehir
İçinde fırtınalar dinmeyen bi' deniz
Hangimiz batıp boğulsak o bizi kinleyendi deriz
Çünkü yalancıyız
Işlediğimiz cinayetlerin izlerini sokaklardan silmeyen bizleriz
Kaçmak isteriz
Yüzleşemez hiçbirimiz bu tabloyla
En zevkli hatayı seçtin ismini utanç koyma
Hayatta kalmak iki yüzlülüktür her ahvalde
Kendine rağmen kendinle yaşama kumar oyna
Bu yüzden hep kendime sorgum aynalar
Her gece uykularımdan bu derin korku pay çalar
Seneler önce yazdığım fakat artık okuması bir hayli zorlu sayfalar
Ve bakmaya korktuğum
Yorgun aynalar
Kırıldı sandığım ne kadar yalan varsa inandığım
Doldu sayfalar
Dilimse yangınım
Ben en çok bu şarkıya dargınım
Bilinçaltının tenhalarındasın kalanın bulma
Yalnızca eskimiş depresyon hırkaların burda
Ya bunun yüzünden öl ya bununla yaşamayı öğren
İkisi ortasında hırpalanıp durma
Biçimsiz hayallerini kusur sayıp unutma
Olsa dahi gökyüzünde huzur kayıp unutma
Yeni ufuklar bekle çocuk bulut sayıp umutla
Ve ne olursa olsun sakın unutmayı unutma
Yorgun aynalar
Kırıldı sandığım ne kadar yalan varsa inandığım
Doldu sayfalar
Dilimse yangınım
Ben en çok bu şarkıya dargınım
Burada boru döşemiyor, şiirden söz ediyoruz