(Son iki, üç) ♪ Her gün üçüncü sayfalarda gazeteler Sus pus olup utansın tüm kelimeler Bir kadın, bir çocuk, bir anne daha Vicdanı nasır tutmuş efendiler Kırılıp düşüvermiş uçurtması Bilmem kaç bin ediyormuş başlık parası Okul önlüğü yerine gelin beyazı İnsanlığından vurulmuş yüz karası Bu şarkı yarım kalmış çocukluklara Ellerinden düşen kırık oyuncaklara 17 yaşında anne olup Dayaktan ölen tüm kadınlara Bu şarkı yarım kalmış çocukluklara Ellerinden düşen kırık oyuncaklara Çeyiz sandığında kaybolan hayallere Bir sessiz yığının çığlıklarına ♪ Belki de en zoru kadın olabilmek Bu kirlenmiş dünyada yaşayabilmek İçindeki ışığı hiç söndürmeden Özgürce sokaklarda yürüyebilmek Belki bir gün gülümseyerek uyanırız Belki aydınlık yarınlara ulaşırız Bir sabah mutlu çocuklar görebilsek Daha huzurlu bir dünyada yaşlanabilsek Bu şarkı yarım kalmış çocukluklara Ellerinden düşen kırık oyuncaklara 17 yaşında anne olup Dayaktan ölen tüm kadınlara Bu şarkı yarım kalmış çocukluklara Ellerinden düşen kırık oyuncaklara Çeyiz sandığında kaybolan hayallere Bir sessiz yığının çığlıklarına