(Παρατηρούμε ότι παιδιά από πολύ δυστυχισμένες οικογένειες
Και με πολύ απάνθρωπα ξεκινήματα
Πετάξανε, ξεφύγανε
Γίνανε σπουδαίοι
Με την ουσιαστική έννοια της λέξης, όχι της επωνυμίας
Και λες πως τότε
Πως τότε
Είναι το θέλημα του να ζήσει, να πιστέψει στο καλό
Να πιστέψει στον θεό και να αντλήσει δύναμη)
Ναι
Αισθάνομαι ότι πέφτουμε
Το έδαφος ρευστό και εμείς πάνω του τρέχουμε
Τα ρούχα μου γεμίσανε με καυσαέριο
Στέκω όρθιος
Όμως πες μου για πόσο θα αντέξουμε, ε
Δεν είναι εύκολο να αγαπάς
Παιδιά μεγαλωμένα μες στον πόνο, ρώτα εμάς
Έχω δυο σύννεφα με ακολουθούνε πάντα
Σκοτεινιάζουν όλα, μα όταν ανοίγουνε φως σαν φλας
Τον εαυτό μου έχω πληγώσει
Με πλήγωσε κι αυτή, δε πειράζει θα μετανιώσει
Ξυπόλητος πάνω στην άσφαλτο με αγκάθια
Και δεν ήρθες να με δεις, εκεί ένιωσα την πρώτη πτώση
Κάθε ανάσα μου, τετράστιχο
Κάθε κύκλος που κλείνω αφήνει βάσανο
Όταν μπορέσεις να διαβάσεις τη ψυχή και το μυαλό μου
Τότε θα καταλάβεις γιατί υπάρχω
Η ανάγκη με έκανε σκληρό
Κοιτάω πρώτα εμένα
Δε ντρέπομαι να στο πω
Πνιγμένος μέσα στον βυθό από παραισθήσεις
Κι ένα χέρι δεν υπήρχε να τραβήξω για να βγω
Αδερφέ, κουράστηκα από τη συνήθεια
Να ελπίζω, να πιστεύω σε έναν κόσμο μαγικό
Μεγάλωσα κι εγώ με παραμύθια
Καλύτερα όμως να'ξερα από τότε την αλήθεια,αυτό
Ήρθες λίγο πριν να πω τελειώσαν όλα εδώ
Αυτός ο κόσμος μοιάζει να πεθαίνει
Ψάχνω όνομα να δώσω στο συναίσθημα
Όταν μιλάει η καρδιά και ο νους αρχίζει να σωπαίνει
Πάθος, πάθος
Πάθος, πάθος
Είναι τόσο ζωντανό, δυνατό
Πάθος
Μπορεί να σε σκοτώσει καταβάθος
Νεράιδα που χάθηκες
Πετά ψηλά, μόνο μια ερώτηση
Μ'αγάπησες
Έμεινα πίσω, εδώ, στην πόλη των αγγέλων
Και δεν έχει αλλάξει τίποτα
Όλα είναι όπως τ'άφησες
Μιλάω στον ουρανό τα βραδιά
Τον ήλιο δεν αντέχω, είμαι γεμάτος σημάδια
Περπατάω μέσα σε δρόμους που μεγάλωσα
Με είδα εκεί, ένα παιδί γεμάτο όνειρα
Πάγωσα
Η εμπιστοσύνη είναι προνόμιο
Πως να εμπιστευτώ κάποιον που ψάχνει τον επόμενο
Δεν διάλεξα να ζήσω σ'αυτή τη ζωή
Όμως διάλεξα να βγάλω τη ζωή μου απ'τον υπόνομο
Τα μάτια κοιτούν τις γωνιές, χάνουν την ευθεία
Μέρες σκοτεινές και κρύες
Δεν έχω μάθει να πηγαίνω με το κύμα
Με αποτέλεσμα να τριγυρνάω μόνος μου στις πλατείες
Όλοι ψάχνουνε το ωραίο
Το'χα στα χέρια μου, αποδείχθηκε μοιραίο
Σα τα λουλούδια, οι κορυφές τους λάμπουνε
Μα όλα ξεκινάνε από τις ρίζες τους, σπουδαίο
Συγγνώμη άμα σε πλήγωσα
Το τελευταίο μου τσιγάρο κάνω, λύγισα
Η τελευταία μου στροφή
Ο τελευταίος στίχος μου θα πει
Μείναμε καθαροί και σήμερα
Ήρθες λίγο πριν να πω τελείωσαν όλα εδώ
Αυτός ο κόσμος μοιάζει να πεθαίνει
Ψάχνω όνομα να δώσω στο συναίσθημα
Όταν μιλάει η καρδιά και ο νους αρχίζει να σωπαίνει
Πάθος, πάθος
Πάθος, πάθος
Είναι τόσο ζωντανό, δυνατό
Πάθος
Μπορεί να σε σκοτώσει καταβάθος
Επέλεξα να συνεχίσω μόνος
Την απόφαση αυτή θα κρίνει ο χρόνος
Δικός σου για πάντα
Το ταξίδι μας δε τέλειωσε ποτέ
Οι στιγμές που ζήσαμε θα μας στοιχειώνουν
Αν υπάρχει μια περίπτωση να αγάπησα
Το κέρδισες
Μονάχα εσύ μ'ανέλυσες
Πετάξαμε σαν να'ρθαμε για μια στιγμή στη γη
Όλα τα όμορφα όμως κάποτε τελειώνουν
(Πάθος)