Πήρα το δρόμο της επιστροφής απ' το πουθενά
Με στράβωνε ο ήλιος και είχα μάτια κλειστά
Σε μια χώρα που όλοι ψάχνονται για τα ποσοστά
Αλλά τα νοίκια τα πληρώνουνε τα ναρκωτικά
Όλοι έχουμε ένα όνειρο και που να το βρείς
Τυχερός είσαι αν μπορείς ήρεμος να κοιμηθείς
Όλοι ξέρουμε το νόμο της πνιγμένης σιωπής
Τακτικές μαφίας κορσικανής
Μια βουλγάρα πιτσιρίκα με παιδί στην κοιλιά
Νταλαβέρια με τους Άραβες για λίγα μετρητά
Μετρητά που καταλήγουνε ξανά στη καφετιά
Les Misérables, 160 χρόνια μετά
Η επανάσταση πουλήθηκε για ένα χρυσό ρολόι
Ο εργατοπατέρας ακόμα καλοτρώει
Παχαίνει τα παιδιά του, ντύνει την κυρά του
Κουβαλάει και ένα μπάτσο που δεν φεύγει μακριά του
Ξεθωριασμένα ενοικιαστήρια, υγρά γυμναστήρια
Τα χαμογελά μας αξίζουν εκατομμύρια
Τα άγχη και οι ανασφάλειες πίνουμε και μας βγαίνουν
Την καθημερινότητα μπερδεύουν, μπερδεύουν
Δεν έχουμε χρόνο ούτε να γράψουμε ραπ
Πόσο μάλλον να αγαπήσουμε, το χάνει στο τσακ
Ταλαιπωρημένα μάτια που ψάχνουνε ουρανούς
Πως να μείνουμε ηθικοί, σε ανήθικους καιρούς
Επανειλημμένα έχω βάλει στη ζωή μου
Πρώτα τη καψούρα μου, μετά τη λογική μου
Παλέψαμε με της μιζέριας την αρκούδα
Μα δεν ήπιαμε ποτέ απ' την κούπα του Ιούδα
Επανειλημμένα έχω βάλει στη ζωή μου
Πρώτα τη καψούρα μου, μετά τη λογική μου
Παλέψαμε με της μιζέριας την αρκούδα
Μα δεν ήπιαμε ποτέ απ' την κούπα του Ιούδα
Μη μου μιλάς για μπέσα, αδερφέ το 'χω ζήσει
Το δευτερόλεπτο πριν το μυαλό αποφασίσει
Να γίνεις λέει ρουφιάνος, για να μη βγάλεις δύσκολες
Ή να ακολουθήσεις όσα πάντα υποστήριζες
Και το 'χω δει να γίνεται που λες μια Τετάρτη
Άντρες παντελονάτοι να 'χουνε γίνει σκάρτοι
Χαρτζιλίκι από φασίστες, σπίτια στ' όνομα τους
Στα πιτσιρίκια πρόλογο, να φτιάξουν κι άλλους Τσάτσους
Ζω με ένα κώδικα, ξένο για τους άλλους
Είμαι με τους αετούς, όχι με τους παπαγάλους
Εδώ μονάχα το έγκλημα σπάει την ανεργία
Η φιλοδοξία φέρνει παρανομία
Γεμήσατε με λογικούς τα τρελοκομεία
Και το νέο της ημέρας είναι μια αυτοκτονία
Αλλά αν έρθει η στιγμή και μάρτυρας μου εσύ
Θα πάρω κάνα δυο καλόπαιδα μαζί μου εκεί
Θα πάρω για παρέα ένα τραπεζίτη
Ή μια λινάτσα απ' τη στοά του μεγάλου διαβήτη
Τα κανάλια θα με πούνε τρομοκράτη και αλήτη
Αλλά αυτό θα είναι παράσημο στην αιώνια κρύπτη
Πολλά τα όνειρα μας, μικρές οι νύχτες
Μας ξύπνησαν απότομα, τσιγγάνες χαρτορίχτρες
Ούτε καν ξέρω τι διάολο περίμενα
Το φύλακτο μου έχασα και μόνος επιβίωνα
Επανειλημμένα έχω βάλει στη ζωή μου
Πρώτα τη καψούρα μου, μετά τη λογική μου
Παλέψαμε με της μιζέριας την αρκούδα
Μα δεν ήπιαμε ποτέ απ' την κούπα του Ιούδα
Επανειλημμένα έχω βάλει στη ζωή μου
Πρώτα τη καψούρα μου, μετά τη λογική μου
Παλέψαμε με της μιζέριας την αρκούδα
Μα δεν ήπιαμε ποτέ απ' την κούπα του Ιούδα
Επανειλημμένα έχω δει τη λογική μου
Να μου λέει πως ο πλησίον μου είναι μαζί μου
Δεν κατάφερε λέει να παλέψει την αρκούδα
Πήρε απόφαση και ήπιε...