Κάθε κόσμος κελί που η ανάγκη το χτίζει
Και ο καθένας πουλί στο κλουβί του γυρίζει
Από μικρό παιδί μέχρι που να γεράσει
Από την μια γωνιά ως την άλλη θα φτάσει
Όμορφο και ασφαλές με όλες τις ανέσεις του
Με φαγητό και με νερό και αέρα καθαρό
Δεν έχει σκόνες και βρωμιές, δεν μυρίζει ναφθαλίνη
Εγώ στην μάχη καναρίνι, τραγουδώ για την ειρήνη
Δεν μπορεί να το βάλει με το χάος κανείς
Είναι τρύπα μεγάλη και απελευθερωμένη
Η αλήθεια της φόβος που δεν θέλεις να δεις
Και ο λόγος της δρόμος που ο νους δεν διαβαίνει
Δεν μπορεί να το βάλει με το χάος κανείς
Είναι τρύπα μεγάλη και απελευθερωμένη
Η αλήθεια της φόβος που δεν θέλεις να δεις
Και ο λόγος της δρόμος που ο νους δεν διαβαίνει
Πότε δεν θα χαθείς μέσα στην φυλακή σου
Είναι ήσυχα εκεί και εντάξει η ζωή σου
Και αν ποτέ βαρεθείς του κελιού την μιζέρια
Σαν μωρό θα αφεθείς μέσα στου ύπνου τα χέρια
Ποτέ μου δεν είδα, ότι κάτι είναι να είσαι ελεύθερος
Για αυτό και παρατάχθηκα στον κόσμο του κελιού
Καλύτερα, απομόνωση με αφρολέξ για μόνωση
Επικίνδυνη η πτήση ενός ελεύθερου μυαλού
Άμα ελευθερωθείς δεν θα αντέξεις μια μέρα
Ούτε που θα μπορείς να αναπνεύσεις αέρα
Τότε θα σου φανεί πως η ελευθερία
Είναι χαοτική και σκληρή τιμωρία.
Δεν μπορεί να το βάλει με το χάος κανείς
Είναι τρύπα μεγάλη και απελευθερωμένη
Η αλήθεια της φόβος που δεν θέλεις να δεις
Και ο λόγος της δρόμος που ο νους δεν διαβαίνει
Δεν μπορεί να το βάλει με το χάος κανείς
Είναι τρύπα μεγάλη και απελευθερωμένη
Η αλήθεια της φόβος που δεν θέλεις να δεις
Και ο λόγος της δρόμος που ο νους δεν διαβαίνει
Δεν μπορεί να το βάλει με το χάος κανείς
Είναι τρύπα μεγάλη και απελευθερωμένη
Η αλήθεια της φόβος που δεν θέλεις να δεις
Και ο λόγος της δρόμος που ο νους δεν διαβαίνει