Ο σκύλος παίζει, χαιδεύει το κεφάλι με τα πόδια του
Κι οι άλλοι ουρλιάζουν θυμωμένοι
Μιλούν για χίλια δίκια, που ο καθένας σέρνει χώρια του
Μα πες μου
Πόσος χρόνος μου απομένει
Η μάνα κλαίει και παράπονα αρθρώνει
με μια φωνή -αβάσταχτα- θλιμμένη
Με μια φωνή τρεμάμενη, που με σκοτώνει
Μα πες μου
Πόσος χρόνος μου απομένει
Ο χρόνος τρέχει κι αφήνει πίσω τα όνειρα
Σ' έναν αγώνα που αρχίσαν οι καημένοι
Η ζωή στις κερκίδες κοιτάζει κουτοπόνηρα
Μα πες μου
Πόσος χρόνος μου απομένει
Απ' την άλλη η ρουτίνα που ερωτεύτηκα
Μου μοιάζει ασυνάρτητη και ξένη
Οι αγάπες κι οι αλήθειες μου, όλα ψεύτικα
Μα πες μου
Πόσος χρόνος μου απομένει
Το χάος που 'ναι μέσα μου θα κάψω
Κι ας βρεθούμε και οι δυο μας σκοτωμένοι
Θα 'ναι της ηλικίας μου, που δεν μπορώ να κλάψω
Μα πες μου
Πόσος χρόνος μου απομένει
Κι αν γελάω είναι που ξεχνάω προς στιγμήν
Ή είναι που μας μάθαν' να γελάμε πικραμένοι
Πότε μας δεν τραυλίσαμε βοήθεια ή αμήν
Μα πες μου
Πόσος χρόνος μου απομένει
Είναι δύσκολο να είσαι ο κακός, το ξέρεις
Εσύ ψωριάρης κι όλοι οι άλλοι ενωμένοι
Να 'σαι πάντοτε σκληρός κι ας πονάς κι ας υποφέρεις
Μα πες μου
Πόσος χρόνος μου απομένει
Είναι -ομως- δύσκολο να είσαι κι ο καλός
Ο ανεχτικός που τα πάντα υπομένει
Αυτός, που οι έξυπνοι χαρακτηρίζουνε χαζος
Μα πες μου
Πόσος χρόνος μου απομένει
Είν' ωραίο να δικαιώνεσαι στο τέλος
Μα η εκδίκηση μπορεί να περιμένει
Έχω ακόμη στην φαρέτρα μου ένα βέλος
Μα πες μου
Πόσος χρόνος μου απομένει
Και μ' αρέσει που αχνοφαίνετ' ένα φως
Κι ας είναι οι στίχοι σκοτεινοί και σκοτισμένοι
Μέχρι τέλους, σκληροπηρυνικα ρομαντικός
Μα πες μου
Πόσος χρόνος μου απομένει
Πόσο ακόμα και για πόσο θα ονειρεύομαι
Κυνηγώντας μια ελπίδα τελειωμένη
Τι φταίω 'γω που τα πάθη μου ερωτεύομαι
Μα πες μου
Πόσος χρόνος μου απομένει
Κι αν θέλεις να χτυπήσεις, χτύπα έμενα
Εφόσον είμαστε κι οι δυο ξεγελασμένοι
Εσύ να με χτυπάς δυνατά και μανιασμένα
Μα πες μου, όταν τελειώσεις, πόσος χρόνος μου απομένει