Μες το συναίσθημα χαμένος να περιπλανιέμαι
Κάθομαι σκέφτομαι, που καταλήγω, αναρωτιέμαι
Αν ο καθρέφτης της ζωής θα δείχνει πάντα ασχήμια
Πόσο θ' αντέξει η καρδιά μου μέσα στα συντρίμμια;
Ό,τι χαρά μου δίνει, απόψε είναι μακριά
Μονάχα αναμνήσεις έχω για παρηγοριά
Χιλιόμετρα διένυσα για να σε συναντήσω
Να σου μιλήσω, τα μάτια σου να αντικρίσω
Το ότι συγχώρεσα δεν πάει να πει πως ξέχασα
Ρυτίδα άφησες, πληγή που την προσπέρασα
Αμέριμνα και γέλασα, τον εαυτό μου έπεισα
Μα να σου πω αυτό που ήθελα δεν μπόρεσα
Δύσκολο δρόμο επιλέγω για να προχωρήσω
Κόντρα στον άνεμο ανηφόρα μα θα συνεχίσω
Πολλές φορές προσπάθησα σελίδα να γυρίσω
Μα ένα βήμα μπρος και δύο πίσω
Έχω σκεφτεί πολλές φορές πως θέλω να την κάνω
Πολλές φορές δε με χωράει ο κόσμος, τι να κάνω;
Θέλω να φύγω, θέλω να φύγω
Για λίγο να ξεφύγω, μόνο για λίγο
Αλήθεια, γύρω μου πολλοί μα νιώθω μόνος μου
Μοιάζω με βόμβα, θα εκραγεί, τελειώνει ο χρόνος μου
Μία να τα δώσω, να τα σπάσω, να ηρεμήσω
Μία νέα αρχή να κάνω, να μην κοιτάξω πίσω
Να δώσω ήχο για όσους αισθάνονται
Να πιάσουν στίχο, να μάθουνε να μάχονται
Μπραντό μιλάω, βρωμιά με επίπεδο
Και εσύ μην απορείς γιατί ο Ζη ξεσπά στο γήπεδο
Είπα να φύγω μία στιγμή
Από τα πάντα να χαθώ χωρίς αιτία και αφορμή
Δραπέτης δίχως πλάνο απ' το αστικό κελί
Μακριά από την πόλη που αγάπησα πολύ
Αδύνατο, να σε αφήσω είναι δύσκολο
Εδώ μεγάλωσα με fly και με δίκυκλο
Φίλοι γεμάτοι νιάτα, από ουσίες ζάντα
Τους είδα στη χαρμάνα, φούντο απ' τη βεράντα
Έχω σκεφτεί πολλές φορές πως θέλω να την κάνω
Πολλές φορές δε με χωράει ο κόσμος, τι να κάνω;
Θέλω να φύγω, θέλω να φύγω
Για λίγο να ξεφύγω, μόνο για λίγο