Στο πέρασμα του χρόνου η ανθρωπότητα καλείται να δώσει μάχες.
Κάποιες μάχες έχουν να κάνουν με
το καλό και το κακό, την αλήθεια και το ψέμα.
Όσα χρόνια κι να περάσουνε οι μάχες αυτές θα υπάρχουνε,
η διαφορά τους είναι ότι το απόλυτο καλό...
Σου δίνει τη δύναμη για να δωρίσεις αγάπη,
χαμόγελο, παιχνίδι, φαΐ χωρίς να ζητήσεις κάτι,
δώσε μια λύση στο πρόβλημα δίχως να πληρωθείς,
χωρίς να παίξεις κάποιο παιχνίδι για να βγεις νικητής.
Κάνε την ελπίδα σου φως, για καρδιές, όχι για μάτια,
τέλος δρόμου, δείξε κι εσύ κάποια μονοπάτια,
νιώσε τον έρωτα, μίλα όμορφα δίχως διαμάντια,
σώματα πόθου επί πληρωμής μένουνε άδεια.
Ζήσε κι εσύ για το τώρα, προσοχή στο μέλλον,
βομβαρδίζουνε την καλοσύνη με βόμβες για το συμφέρον,
έρχονται χειμώνες και δαίμονες πειρασμών,
έρχονται για χρήμα και δεν κοιτάνε ζωές θνητών.
Οι άνθρωποι δεν είναι μηχανήματα, έχουν συναισθήματα,
απ' το απόλυτο καλό στο απόλυτο κακό.
Σου δίνει τη δύναμη για να ποτίσεις με μίσος,
κάθε άνθος, είναι η δίψα της εκδίκησης, ίσως,
ή μήπως ένα παρελθόν που σε πήγε στην αντίπερα όχθη,
με σκοπό να σφάξεις, να κλέψεις ή μήπως όχι.
Σκοτάδι είναι τ' όνομα της ελπίδας που νιώθεις,
φοβισμένος ταξιδιώτης στο δρόμο της αποπλάνησης,
βία παρά φύσιν ασέλγεια στο πρόσωπο της αγνότητας,
λόγω ψυχολογικής διατάραξης.
Ζήσε με τύψεις από το χθες με τον πόνο, το κλάμα,
ζήσε μ' ενοχές να πεις το θάνατο σου θαύμα,
η κακία σ' έχει πάρει σαν όμηρο για να χτίσεις,
τη ζούγκλα που λέγεται Γη κι εγώ κι εσύ βαδίζεις.
Παρ' ολ' αυτά στους ανθρώπους,
μερικές φορές εμφανίζεται ή εξαφανίζεται η αλήθεια...
Και δεν την είδες,
την κρύψαν απ' την πρώτη μέρα που ήρθες,
οι δάσκαλοι σου φρόντισαν να φορέσεις παρωπίδες,
διαστρεβλώνοντας την ιστορία και τα γεγονότα,
η ελεγχόμενη παιδεία, σου σφράγισε κάθε πόρτα.
Και δεν τόλμησες ν' αντισταθείς στο τέλος, μα αντιθέτως,
υποτάχτηκες στη μάζα μη βρεθείς εκτεθειμένος,
θέλει θάρρος για ν' αποδεχτείς ποιος είσαι τελικώς,
δεν κατέβασες τη μάσκα, μπροστά στο πλήθος
νιώθεις γυμνός.
Έμαθες να πνίγεις χωρίς δισταγμό το εγώ σου,
σε διδάξαν ανθρωπάκο, ναι, παίξε καλά το θέατρό σου,
γίνε όσα δε μπόρεσες να 'σαι ποτέ, είσαι ψεύτης,
μα όταν είσαι μόνος σε φοβίζει ο καθρέφτης.
Ο άνθρωπος, για να πείσει για κάτι τον συνάνθρωπό του,
έχει άπειρες μεθόδους, μία απ' αυτές είναι το ψέμα.
Η εύκολη λύση που διαλέγεις,
όταν βλέπεις δύσκολες στιγμές,
φοβάσαι τις συνέπειες και πέφτεις...
στο αμάρτημα του ψέματος, πιστεύεις θα γλυτώσεις,
αποκρύπτεις γνώσεις, όπως κάποτε στην Εύα ο όφις.
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν απ' αυτό,
αν κοιτάξεις φαίνονται,
θα τους δεις, πληρώνονται να ψεύδονται,
άνθρωποι καριέρας, καρδιές κρύες, επαγγελματίες,
με χαμόγελα ψεύτικα, κάνουν χειραψίες.
Κάποιοι δέχτηκαν λόγω συμφερόντων να γίνουν πιόνια,
πως θα επιβιώσεις λέγοντας
αλήθεια στα δικά μας χρόνια,
μάθε στα παιδιά σου πως ν' ανοίγουν κάθε πόρτα,
δεν πουλάει το προϊόν αν δεν αρέσει η εικόνα.