U ba jeta monoton nuk po m'rrihet me kerkon Edhe ti do t'me beson kur ket kang e ngon Jo nuk jom tu t'kre kur thom ket jet du me nderpre Perveq kti mikrofonit skom me kan ndjenjat mi shpre Po boj be kaniher nalna e menoj E kqyri jeten tem e thom qa dreqi jom ka boj Paramenoj qysh me thez e me ja ni eren barit Qat her e vertetoj qe sjom ka boj sen te karit Isho njerzt perreth meje do punojn e do veq rrin E do qishtu sikur un kqyrin qysh me hek merzin Qat her e kapi fleten edhe pse nuk shkrujn kta lapsa Nese na jetojm ne ferr athu qysh ashte parajsa Kur te vdes athu dikujt kom me i mungu Athu dostat qe jom rrit me ta kan me me harru Athu kta athu ata athu najsen jom ka thom Athu a je ka me kupton qe u bo jeta monoton Bona tona senet qe dikushi mun i bon Po apet dyqysh spe don u bo jeta monoton A vetem une jom merzit apo edhe ti ksi soji Se kom pa monoti po jo edhe qesi lloji Kalojn ditet njo ka njo kurse nuk ndryshoj aspak Kurr sem ka shku menja qe bohet jeta kaq bajat Qe munet njeri normal me ardh ne ket dit E vetmja menyr qe me hesht ashte me bertit Se jom gati me pelcit kta po ta thom me zemer Se po m'duket jom mush dinamid prej hundes derin n'themerr E po du me eksplodu krejt botes mi tregu Qe nje pjes e trunit tem po do mu ju shkatrru Rruges qe jom tu shku po me doket m kan lan ment Se fjalt qe jom ka i thom i thot veq njeri trent Po skom qka boj haver ndoshta edhe kom kaplu Ajo nuk do te thot qe tash ti smunesh mem kuptu Se ka dhe ksi si une qe e din qka jom ka thom VIKTOR bire qat refren se u bo jeta monoton Bona tona senet qe dikushi mun i bon Po apet dyqysh spe don u bo jeta monoton