Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Να 'ταν στο χέρι μας, θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν' να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα;
Πόσο θα χάνεις, ναι
Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Να 'ταν στο χέρι μας, θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν' να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα;
Πόσο θα χάνεις απογεύματα;
Δεν ξέρεις τ' όνομα μας ακόμη κλείσε το ραπ μου τώρα
Δε θα καταλάβεις ποτέ μόνο χάνεις χρόνο
Και σκέψου τις διαστάσεις του ποτέ σαν μια μεγάλη χώρα
Με κανένα στόχο πατάω σ' ένα μόνο δρόμο
Επικρατεί σιωπή μετά τη σύγκρουση
Σιγή που δε θα βρεις μες το μυαλό κατά τον οίστρο σου
Θέλει θάρρος για να πεις όλα τελείωσαν
Και βαδίσατε ένα κύκλο ψεύτικο με το μυαλό σας
Θέλεις ν' αλλάξω κ' είναι δύσκολο μα πες μου
Τ' ειν' αυτό που σε φοβίζει τόσο και χάνεις τον ύπνο σου
Όσα δε ξέρει ο μπάτσος ξέρει ο γείτονας σου
Και τη βλέπεις ανοιχτό νεκροταφείο, δε πεθαίνω ακόμη
Βγάλε τα μάτια σου και δες
Η κολλητή σου μου 'πε ότι πλέον δε με θες
Η πόλη 'ναι μικρή κι έτσι με βλέπεις θες, δε θες
Κάνω το μυαλό σου τέφρα και φωνάζεις, δε με καις
Έγινες θύμα σ' αυτό
Κάποιοι σου 'κλεψαν τη ψυχή έξω απ' το τμήμα καθώς
Πέρασες νύχτα και δε φάνηκες για μάχη ικανός
Καταναλώνω κάτι που θα 'ναι διαμάντι για νέους
Έχω μια γκόμενα που γράφει μα δεν έχει τα flows
Έχει ένα σώμα ονειρικό μα δε τη λες και μυαλό
Μου 'πε ένα ραπ της και μετά της είπα βάλε να πιω
Άνοιξε τον εγκέφαλο σου και σε λίγο θα μπω
Πόλη πλαστική
Κάθε αυγή, θα 'μαι πάντα εκεί, πάνω από τη γη
Σ' αδικεί κάποιος βάζει χέρι στην ανταλλαγή
Μάνα γη, θυσιάζω όλο το ραπ στη κάνναβη
Όσα δε χωρέσαν ποτέ στη φαντασία σου
Τα μάτια μου είδαν τέσσερα στοιχεία στο κενό
Να βρίσκουν τόσο μαγικά την ουτοπία
Κ' ίσως, είμαστε μόνοι στην άκρη του γαλαξία δίχως
Άκου ένα και θα φύγω μία
Φτάνει και θα γίνει στραβή με την αστυνομία
Είπα ένα και θα φύγω μία
Φτάνει και θα γίνει στραβή με την αστυνομία
Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Να 'ταν στο χέρι μας, θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν' να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα;
Πόσο θα χάνεις, ναι
Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Να 'ταν στο χέρι μας, θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν' να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα;
Πόσο θα χάνεις απογεύματα;
Αν είχα μια ανάσα να τη μοιραζόμασταν
Να μοιραζόμασταν το ίδιο ταξίδι
Να σε κοιτούσα μες στα μάτια
Να μπορούσα να εξηγήσω το ανεξήγητο
Στη δίνη να σπάσω σε δυο κομμάτια
Και μετά πριν να μου φύγει να χαθώ
Αν μπορούσα να 'μαι εκεί σε κάθε εικόνα και μνήμη
Να μπορούσα να δω πίσω από το βλέμμα σου τι κρύβεις
Να τ' αφήσω να κυλήσει και να φύγω
Πριν να φύγεις πίσω απ' τη σελήνη
Να τ' αφήσω να σβήσει και μετά θ' ανατείλει
Να μεθύσει τη φύση ανοιξιάτικο δείλι
Αστρονεφέλωμα και ήλιοι
Στο μακρύ μου ταξίδι πίσω απ' τα ξεραμένα χείλη σου
Πίσω απ' τα ξεραμένα χείλη σου λουλούδι ανθίζει
Μετά στο καπνό μόνιμη πληγή
Που αιμορραγεί μα δεν κλείνει
Μωβ ουρανός ο κόσμος γύρω από την ομορφιά σου
Σε δένει είναι μαγικό
Να πέσω εγώ θα ανοίξω φτερά
Αυτή τη νύχτα που μετρούσαμε τα αστέρια ξανά
Σα να 'τανε η πρώτη και η τελευταία φορά
Όσο ποτέ λάμπεις κι 'σουνα η τελευταία φωτιά
Η τελευταία ματιά αυτή τη τελευταία βραδιά
Μέσα στη νύχτα οι δαίμονες ματώνουν δαίμονες
Απ' τις εμμονές πήγα ταξίδι στο διάστημα και γύρισα χθες
Φι Βήτα Σίγμα
Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Να 'ταν στο χέρι μας, θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν' να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα;
Πόσο θα χάνεις, ναι
Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Να 'ταν στο χέρι μας, θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν' να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα;
Πόσο θα χάνεις απογεύματα;
Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Να 'ταν στο χέρι μας, θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν' να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα;
Πόσο θα χάνεις, ναι
Εκείνη η πόλη δε μας θέλει μα, η κυβέρνηση θέλει το τέλος μας
Δεν είναι η πόλη των αγγέλων
Να 'χα ακόμα μια ευκαιρία να πλουτίσω ως το ξημέρωμα
Να 'ταν στο χέρι μας, θα 'τανε χρέος μας
Που ως τη βολή σου βιάστηκες να ζεις υπέροχα
Πέντε στους έξι κοιτάν' να βγάλουν τη μέρα
Μα ένας θα κάνει σχέδια
Πόσο θα χάνεις απογεύματα;
Πόσο θα χάνεις απογεύματα;