Grigoris Bithikotsis - Kratisa Ti Zoi Mou - Remastered 2005 - перевод, текст песни и слова, похожие исполнители

Kishore Kumar Hits — Grigoris Bithikotsis - Kratisa Ti Zoi Mou - Remastered 2005 текст песни

Исполнитель: Grigoris Bithikotsis

альбом: Grigoris Bithikotsis (Remastered)

Внимание! Перевод текстов выполнен автоматически. Возможны неточности и неполнота перевода. Мы прилагаем все усилия для обеспечения точности перевода, но рекомендуем использовать его только в качестве общего ориентира.

Κράτησα τη ζωή μουЯ сохранил мою жизньταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα,путешествие между желтые деревья,κάτω απ' το πλάγιασμα της βροχήςпод πλάγιασμα дождяσε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένεςв тихие склоны заботμε τα φύλλα της οξιάςс листьями букаκαμιά φωτιάпожарστην κορυφή τους βραδιάζει.на их верхней части уже поздно.Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριούT цветущий море и горы на убывающей лунеη μεγάλη πέτρα κοντά στις αγριοσυκιές και τ' ασφοδίλιαбольшой камень рядом с αγριοσυκιές и t ασφοδίλιατο σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέραςэтот черепок, где он не хотел, чтобы иссяк в конце дняκαι το κλειστό κρεβάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σουи закрытый кровать рядом с кипарисами и волосыχρυσά' τ' άστρα του Κύκνου κι εκείνο τ' άστρο ο Αλδεβαράν.золотые кв. звезд Лебедя, а тот, кв. звезда у Αλδεβαράν.Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύονταςЯ сохранил мою жизнь я сохранил мою жизнь, путешествиеανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχήςсреди желтых деревьев в πλάγιασμα дождяσε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς,в тихие склоны игры с листьями бука,καμιά φωτιά στην κορυφή τους· βραδιάζει.пожар на вершине их· уже поздно.Κράτησα τη ζωή μου. στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμήЯ сохранил мою жизнь. f левую руку линиюμια χαρακιά στο γόνατο σου, τάχα να υπάρχουνсрез на коленку, предположительно, чтобы естьστην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχαна песке летом прошлого предположительноνα μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούωоставаться там, где дул то сердитый северный ветер, как слышуγύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή.вокруг на замерзшем озере чужой голос.Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν μήτε ή γυναίκαЛица, где я вижу не спрашивают ни или женщинаπερπατώντας σκυφτή βυζαίνοντας το παιδί της.пешком сутулый βυζαίνοντας ребенка.Ανεβαίνω τα βουνά· μελανιασμένες λαγκαδιές. o χιονισμένοςЯ поднимаюсь в горы· синяках λαγκαδιές. o χιονισμένοςκάμπος, ως πέρα ό χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούνрастение, как за то χιονισμένος кампос, ничего не спрашиваютμήτε o καιρός κλειστός σε βουβά ερημοκλήσια μήτεни o погода в закрытый безмолвно ερημοκλήσια ниτα χέρια που απλώνονται για να γυρέψουν, κι οι δρόμοι.руки, которые тянутся, чтобы γυρέψουν, и дороги.Κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπήЯ сохранил жизнь мне шепотом в бесконечной тишинеδεν ξέρω πια να μιλήσω μήτε να συλλογιστώ· ψίθυροιя больше не знаю, говорить и обдумаю случившееся· шепотσαν την ανάσα του κυπαρισσιού τη νύχτα εκείνηкак дух кипарисов ночь, онаσαν την ανθρώπινη φωνή της νυχτερινής θάλασσας στα χαλίκιαкак человеческий голос ночного моря на галькеσαν την ανάμνηση, της φωνής σου λέγοντας ευτυχία.как воспоминание, в голос сказав, счастье.Κλείνω τα μάτια γυρεύοντας το μυστικό συναπάντημα των νερώνЯ закрываю глаза, ища секрет συναπάντημα водыκάτω απ' τον πάγο το χαμογέλιο της θάλασσας τα κλειστά πηγάδιαпод лед в χαμογέλιο моря закрытых скважинψηλαφώντας με τις δικές μου φλέβες τις φλέβες εκείνες πού μου ξεφεύγουνψηλαφώντας моих собственных вен вены те, где происходилоεκεί πού τελειώνουν τα νερολούλουδα κι αυτός ό άνθρωποςтам, где кончается νερολούλουδα, а он-то человекπού βηματίζει τυφλός πάνω στο χιόνι της σιωπής.где шарить шторки на снегу молчания.Κράτησα τη ζωή μου, μαζί του, γυρεύοντας το νερό που σ' αγγίζειЯ сохранил мою жизнь, вместе с ним, ища воду, которая тебя касаетсяστάλες βαριές πάνω στα πράσινα φύλλα, στο πρόσωπο σουтяжелые капли на зеленые листья, на твоем лицеμέσα στον άδειο κήπο, στάλες στην ακίνητη δεξαμενήв пустой сад, капли в сфере бакβρίσκοντας έναν κύκνο νεκρό μέσα στα κάτασπρα φτερά του,поиск одного лебедя мертвым в белоснежные крылья,δέντρα ζωντανά και τα μάτια σου προσηλωμένα.деревья живые и сосредоточьте свой взгляд.Ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει δεν έχει αλλαγή, όσο γυρεύειςЭта дорога не кончается, не меняется, как ты делаешьνα θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια, εκείνους πού έφυγαν εκείνουςвспомнить детские годы, тех, куда ушли теπού χάθηκαν μέσα στον ύπνο τους πελαγίσιους τάφους,куда исчезли внутри во сне πελαγίσιους могилы,όσο ζητάς τα σώματα πού αγάπησες να σκύψουνчем ты просишь тела, где любили наклонитьсяκάτω από τα σκληρά κλωνάρια των πλατάνων εκείпод трудом веток платанов тамπού στάθηκε μια αχτίδα του ήλιου γυμνωμένηгде стоял луч солнца γυμνωμένηκαι σκίρτησε ένας σκύλος και φτεροκόπησε ή καρδιά σου,и σκίρτησε собака и φτεροκόπησε или сердце,ό δρόμος δεν έχει αλλαγή. κράτησα τη ζωή μου.то дорога не меняется. я сохранил мою жизнь.Το χιόνι και το νερό παγωμένο στα πατήματα των αλόγων.Снег и ледяной воды нажатий на лошадей.

Поcмотреть все песни артиста