Με τόσα φύλλα σου γνέφει ο ήλιος καλημέρα με τόσα φλάμπουρα λάμπει, λάμπει ο ουρανός και τούτοι μέσ' τα σίδερα και κείνοι μεσ' το χώμα. και τούτοι μέσ' τα σίδερα και κείνοι μεσ' το χώμα. Σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες. Σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες. Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας. Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας. Σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες. Σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες. Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας. Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας. Κάτω απ' το χώμα μες στα σταυρωμένα χέρια τους κρατάνε τις καμπάνας το σχοινί, προσμένουνε την ώρα, προσμένουν να σημάνουν την ανάσταση τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει. Σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες. Σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες. Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας. Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.