Mahut şafaklar Gökkandili sönüp Geceye sarıldığında Dizindeyim anam Gül demet eline Karıldığında Şafakları istemem Kanlı urganlarıyla İstemem gün ışığını Diriler makberinde Seni benden alır Boynum bükülür Gözyaşlarımla Ellerim boşlukta kalır Yeniden beklerim Sarılıp emzirecek vuslatı Durmazsın yine Güneşi gömüp Akşamın olduğu yerden Şakayıktan demetlerle Nağmelerle gelirsin Başım dizindeyken Ninnilerle inlersin Yanarsın kendince Bir daha olmayası Sabaha Bir daha erince Gitme anne, sen dur! Gönlümde ki sürur Kararsın güneş Gözümdeki nur Bu Nemrut ateş Şafaklara kayıp Ne varsa söndüreyim Beni bağrına Bağrın kalbime Döndüreyim Hasretler olmasın Anneler ağlamasın Hasretler olmasın Anneler ağlamasın ♪ Bir sen mi yalnızsın ey deli gönül Gurbetin ocağı beni pişirdi Yâdıma gelmişsin vay deli gönül Hasretin sineme tetip düşürdü Oy anam can anam kurban anam Duvar ol sen bana sırt ver anam Dağlara dağlara gardaş verdin Dağlara dağlara canlar verdin Oy anam can anam kurban anam Duvar ol sen bana sırt ver anam Dağlara dağlara gardaş verdin Dağlara dağlara canlar verdin ♪ Yaslandım duvara, yaktım tütünü Dumanı sılaya aldı aşırdı Ayrılık acısı derdin bütünü Gözümün yaşını yine taşırdı Oy anam can anam kurban anam Duvar ol sen bana sırt ver anam Dağlara dağlara canlar verdin Dağlara dağlara Mehmet verdin Oy anam can anam kurban anam Duvar ol sen bana sırt ver anam Dağlara dağlara gardaş verdin Dağlara dağlara Mehmet verdin