Bóg się rodzi, moc truchleje
Pan niebiosów obnażony
Ogień krzepnie, blask ciemnieje
Ma granice nieskończone
Zgardzony, okryty chwałą
Śmiertelny Król nad wiekami
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami
♪
Cóż masz Niebo, nad Ziemiany
Bóg porzucił szczęście swoje
Wszedł między lud ukochany
Dzieląc z nimi trudy i znoje
Niemało cierpiał, niemało
Żeś Mu byli winni sami
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami
♪
W nędznej szopie urodzony
Żłób Mu za kolebkę dali
Cóż jest czym był otoczony
Bydło, pasterze i siano
Ubodzy, was to spotkało
Witać Go przed bogaczami!
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami
♪
Podnieś rękę, Boże Dziecię
Błogosław Ojczyznę miłą!
W dobrych radach, w dobrym bycie
Wspieraj jej siłę swą siłą
Dom nasz i majętność całą
I wszystkie wioski z miastami
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami
Dom nasz i majętność całą
I wszystkie wioski z miastami
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami