กาลครั้งหนึ่งฉันเคยได้ยินเสียงผู้คนข้างเคียง
มีแต่คนถามว่าฉันอยากไปไหน
มีจุดหมายหรือยัง
และฉันก็เดินทาง วิ่งไปตามเสียงที่ผู้คนข้างเคียง
คอยบอกฉัน จนฉันเริ่มอ่อนล้ากับการตามหา
เพื่อสร้างความหมายจนลืมไปเหมือนกันว่าอยาก
มีที่ ๆ หนึ่ง ที่ ๆ หนึ่งที่มีผู้คนไม่มากมาย
ที่ ๆ หนึ่ง ที่ ๆ หนึ่งที่ไม่ได้อยากจากไปไหน
ที่ ๆ หนึ่ง ที่ ๆ หนึ่งที่คำถามได้หายไป
มันไม่ถึงกับอุ่น
แต่รู้สึกปลอดภัย
ฉันเรียกมันว่า
จนเมื่อเธอผ่าน เดินมาข้างฉันนั้นทำให้เสียงข้างเคียง
ค่อย ๆ จางหาย เธอเอ่ยชื่อฉันทำให้มีความหมาย
เธออยู่ตรงนั้นเพื่อย้ำให้มั่นใจว่ายัง
มีที่ ๆ หนึ่ง ที่ ๆ หนึ่งที่มีผู้คนไม่มากมาย
ที่ ๆ หนึ่ง ที่ ๆ หนึ่งที่ไม่ได้อยากจากไปไหน
ที่ ๆ หนึ่ง ที่ ๆ หนึ่งที่คำถามได้หายไป
มันไม่ถึงกับอุ่น
แต่รู้สึกปลอดภัย
ฉันเรียกมันว่า
ก็เพราะในทุก ๆ วันนั้นยังเป็นการเดินทาง
จะอ่อนล้าคงไม่เท่าไร หัวใจยังทนได้อีกเนิ่นนาน
หลายครั้งก็ดี บางทีก็ร้าย
แต่ลึกลงข้างในมันมีบางอย่างขาดหาย
คล้ายจุดหมายของการเดินทาง
จริง ๆ ฉันคงต้องการที่พัก มีภาระอันหนักอึ้ง
บางคราวฉันจึงต้องการที่ระบาย
ยามนอนเหงายังมีสักคนที่ทักทาย
ไม่ก็สักคนที่รับสาย เหมือนกับลมเย็นที่พัดกาย
เช่นในหน้าร้อนที่พร้อมจะละลาย
ก็ยังไม่เจอ ถ้าเกิดได้เจอก็คงจะระบายแม้รู้แค่ว่าเป็น
ที่ ๆ หนึ่ง ที่ ๆ หนึ่งที่มีผู้คนไม่มากมาย (ที่มีผู้คนไม่มากมาย)
ที่ ๆ หนึ่ง ที่ ๆ หนึ่งที่ไม่ได้อยากจากไปไหน
ที่ ๆ หนึ่ง (ที่ ๆ หนึ่ง)
ที่ ๆ หนึ่งที่คำถามได้หายไป
มันไม่ถึงกับอุ่น (มันไม่ถึงกับอุ่น)
แต่รู้สึกปลอดภัย
ฉันเรียกมันว่า
Поcмотреть все песни артиста
Другие альбомы исполнителя