På Venås dei tura Gjestebód alt uti dei vikune to Det va nere å det va langt ifrå Å drikkjen va sterk å go Det va Tarjei frå Uppstad Og Åsin sterk å stor Det spørjast fysst når ænden bli, å kvæn som skø køyras te jord Då kjem Uppstaen fram på vøll Han kjyter på kniven å by' Hallinjen gjekk sø løfti skøv Å ingjen sei eitt kny Å høvubåndet som brure bar Han treiv uto håret å sleit Mæ det skø eg binde ein vesal kar Som hjurinjen bind ei geit ♪ Og Tarjei uppe mæ borde sit Å Guro ejjar'n hardt No æ'n rau å no æ'n kvit Å uppe æ'n snart Belte dei spænner og kniven dreg Ront i husi dei for Knakar gjer det i gølv å vegg Å dei bryt ned bænkjir å bord ♪ Det æ ein otte som alli tryt Ingjen veit kvæn som dett Bloi av dei på tili flyt Å i føtane det glett Eivind datt på slutten ned Åndi ifrå han for Å gamle blakkjen datt i kne Dån husbonden mått draga te jord ♪ Eivind datt på slutten ned Åndi ifrå han for Å gamle blakkjen datt i kne Dån husbonden mått draga te jord