Eg e ein liten ufomann, så ... Og trøtt. Med grønne strømpebukser, og et belte som e skjøtt. Antennene blir tønnare og eg går i terapi. Eg har ikkje vore opplagt på et par ti lysårs tid. Ufo'n min er gammal, den er arva etter far. Den er hålete og lekk som et rusta pissoar. Den hopper stadig ut av gir, og sviver rondt og rondt. Det e ikkje noke nytt i at romskip lander i et sett, for å tømme overfylte kjemikalie-klosett. Folk skal bare kunne gi et svakt signalement, eg trenge stadig hjelp til å skuve UFO-en i gang. Ein gong eg var så svimmel e kom ut av banen min, fant eg ein ... Galakse bak ein gammel morken grind.