Eg fekk ein brukane barndom
Eg va liten søt og glad
Og ittekvart so eg vaks opp
Har eg sett meg da
Blant dei fremste barndomsminne
Ikkje gryta henna mor
Men der i mot den dag eg fekk mi første vadmålsbro
Ja eg hugsar enda dagen eg då mor mi sa som så
Snart e du stor min sønn du skal snart på skulen gå
Da me for på loftet da ho rota rundt ei stond
Før ho kom neratt me vadmålsbuksa mål i denna stond
Så sett ho seg med nål og tråd å snorpa rogla att
Tetta hål med bot og band og sat til langt på natt
Ho la flidig i kvart eit nøste sjøl om pengane var få
Ville mor at gutatraven ei heil buksa skolle få
Vel så gjekk eg glad til skulen eg i vadmålsbukså mi
Som eg hadde hailt olaina sjøl om det var plass tri
Eg va håna, eg vart utkledd, eg vart gjorte spått og spe
Slik me alle blir så ikkje føle dei vanleg normene
Men eg vaks no til og vart konformert
Som nå var bruk og skikk
Presten sette meg nest på golvet med eit myndig blikk
Han syns nok ikkje vadmålsbukså mi va herren ver
Og eg så trudde Gud såg mest på folk og ikkje deira kler
Møkje godt og vondt har eg erfart i vadmålsbukså mi
Eg vart vaksen, satt og kyste litt på eit rås so for forbi
Ho va so heit so kjelen, ja så sprekane og blid
Å då va eg jaggu glad at vadmålsbukså va så vid
For lengst e bukso utskifta og kasta i ein krok
I lag med gamle filler og mykje anna skrot
Blant dei fremste barndomsminne
E ikkje gryta henna mor
Men der i mot den dagen eg fekk mi vadmålsbro