Eg får alltid raude strekar på sjermen når eg skriv.
Bokstavane dei hoppar som ein Hilux på telehiv.
Og skal eg rekna med borstavar blir det jallfal mykje pes,
Då finn eg andre løysingar utan brøk og parantes.
Men om eg slit med værb og vokalar,
Og får angst av grammatikk
Så kan eg rygge Hiakk med henger
Utan å få panikk.
For eg vil kjenne på lyden av ein milwaukee,
Eg vil kjenna lukta frå ein motor.
Eg vil ikkje sitte med ein PC på eit kontor.
Og eg vil gå med bukse med utanpålommer,
Hørselvern med innebygd radio.
Og traske rundt i slitte vernesko.
Og eg må lesa rare ord, og eg stottrar som ein torsk,
Uforståelege settningar som knapnokk er på Norsk.
Og passorda dei skal væra, lang og tung og stri,
Det gjer tje saka betre når eg lir av dysleksi.
Men om eg slit med værb og vokalar,
Og får angst av grammatikk
Så kan eg rygge Hiakk med henger utan å få panikk
For eg vil kjenne på lyden av ein milwaukee,
Eg vil kjenna lukta frå ein motor.
Eg vil ikkje sitte med ein PC på eit kontor.
Og eg vil gå med bukse med utanpålommer,
Hørselvern med innebygd radio.
Og traske rundt i slitte vernesko.
For eg vil kjenne på lyden av ein milwaukee,
Eg vil kjenna lukta frå ein motor.
Eg vil ikkje sitte med ein PC på eit kontor.
Og eg vil gå med bukse med utanpålommer,
Hørselvern med innebygd radio.
Og traske rundt i slitte vernesko.