Opowiem Wam historię
Pewnego małego chłopca
Który pośród innych był
Jak wśród stada czarna owca
Mały niewinny, do nikogo niepodobny
Poniżany i nękany uważał, że nie jest godny
Że nie jest godny
W świecie chorych aspiracji, w świecie chorych zachowań
W świecie w którym ból istnienia jako jeden go wychował
W świecie gdzie jego łzy tworzą prywatny ocean
Bogu ducha winny chłopak, którego każdy ocenia
On, trzyma w ręce marzenia, mocno ściska
Jedna iskra powodem ogniska, będzie płomieć wszędzie
A narzędziem nadzieja, ściana w roli głównej przyjaciela
Noc zapada o tej samej porze,
Noc i jego łoże i to, że nie jest najgorzej
Trzyma go mocno, go trzyma go w pionie
Trzyma, trzyma go po jasnej stronie
Musisz obudzić się, mały chłopcze
Bo to tylko zły sen
Wziąć sprawy w swoje ręce i iść przed siebie
W czasach populacji smutnej, ogólnego przygnębienia
Żyje sam jak palec chłopak, którego każdy ocenia i
Paleta barw jego marna, wizja przyszłości nadwyraz czarna
Czarne chmury nad jego głową i słowo Ci daję, że tu nie ma kolorowo
Dostał od życia szczyptę złych doznań
Dostał złe karty, smak życia poznał
La_tać chce, może się uda, zaginąć gdzieś na Bermudach
Stoi na krawędzi, stoi, a Ty puść go
Jedna noga, druga, skok i za późno
Le_ci, wie, w końcu spadnie, uśmiecha się delikatnie, wyraźnie
Leci zgrabnie (poleci zgrabnie czy to jawa czy to sen)
A może spadnie? (a zresztą kto to wie?)
Leci zgrabnie (poleci zgrabnie czy to jawa czy to sen)
A może spadnie? (a zresztą kto to wie?)
A zresztą kto to wie?
A zresztą kto to wie?
A zresztą kto to wie?
Kto to wie?