Nie zabijaj mamo mnie
Tak bardzo pragnę nadal żyć
Wierze, ze pokochasz mnie
Chroń mnie mamo, z całych sił
Proszę mamo, przytul mnie
Tak pragnę twego ciepła, ciepła
Nie zabijaj błagam cię
Krzyczę do twego serca
Mamo, Bóg dał mi prawo
Bym mógł Ci napisać do ciebie mój ostatni list
I będę w nim błagał cie o prawo łaski
Bo prawie zabrałaś mi prawo by żyć
Czemu wydałaś bezwzględny werdykt
Tak bez procesu i światków
Siedzę niewinnie w tej celi śmierci
W ciemnej, zimnej, czekając na katów
Jedną decyzją wstawiłaś mi kraty do mojego okna życia
Jakie to słowa klucze otworzą do niego kłódkę: kocham, wybacz?
Okaz mi łaskę, i wypuść na wolność bo tego żąda Bóg
Nie chcesz być więźniem swojego sumienia
Gdy uczynisz ze swego łona grób
Nie zabijaj Mamo mnie
Tak bardzo pragnę nadal żyć
Wierze, że pokochasz mnie
Chroń mnie Mamo, z całych sił
Proszę Mamo, przytul mnie
Tak pragnę twego ciepła, ciepła
Nie zabijaj błagam cię
Krzyczę do twego serca, serca
Mama, chce byś wiedziała
że w celi twojego cudownego ciała
Osiadłam, bo tata tam został wpuszczony z pakunkiem
I ty mu dałaś przepustkę
Wiec jesteś odpowiedzialna, ze wasza więźniarka popadła w niewolę
Przed Bożym sądem odpowiesz
Skazałaś na śmierć,czy może na dożywocie
Uświadom sobie jak wielką masz władze przez moment
To klucz
Bo w twojej głowie toczy się proces
Urodzić to dziecko: czy zabić ten płód,
Cóż
Niech twoje serce podejmie właściwa decyzję
Jesteś sędziną i to w twoich rękach
Spoczywa me życie
Liczę ze osądzisz mnie sprawiedliwie, Mama
Nie zabijaj Mamo mnie
Tak bardzo pragnę nadal żyć
Wierze, że pokochasz mnie
Chroń mnie mamo, z całych sił
Proszę Mamo, przytul mnie
Tak pragnę twego ciepła, ciepła
Nie zabijaj błagam cię
Krzyczę do twego serca, serca
Kochana mamo, pora już zburzyć ten więzienne mury
Bo tak naprawdę to nie jest więzienie
Tylko Twój umysł utworzył ten szpetny obraz
Który odwrócił Ci cele i zniewolił serce w lochach
Zamknął Cię w sobie i strzeże od środka
Pora skasować ten obraz i zbudować zupełnie nowy od podstaw
Łono kobiety to królewski pałac
Przez dziewięć miesięcy zamknięty jak twierdza
Tam dorastają Dzieci Króla, a my nie mamy pojęcia
Jak to się dzieje, że małe nasienie, którego nie sięga wzrok
Tak samo z siebie staje się człowiekiem
I z wiekiem dostrzeże, że jest jak wooow!
Nie ma drugiego takiego jak on i nigdy nie będzie
Ma unikatowy kod i inne linie papilarne rąk, to niepojęte
Jesteśmy cudem większym niż wszystkie cuda wzięte razem
I chcemy unicestwić dzieci? W imię Jezusa, słuchaj bracie
Albo pokuta albo śmierć
Za wszystkie dzieci, woła ich krew
Rani mnie ten dźwięk
Zbliża się ten dzień
Jestem dzieckiem Króla
Podnosząc na mnie rękę,
Podnosisz na Jezusa.