Tək adamın yeri deyil gecələr, gecələr
Tək qalanın evi kimidi gecələr, gecələr
Tək adamın yeri deyil gecələr, gecələr
Tək qalanın evi kimidi gecələr, gecələr
Bizi şəhvət ayırır
Bizi tərpət ayılaq
Sevgi sərvət sayılır
Çalışaq hisləri ayıraq
Ol gecəm gündüzüm
Təklik sıxıcı
O keçən gündüzü
Mənsiz keçirib
Hələ gecələri demirəm
Ən sevdiyin nəğmələr
Məni xatırladar sənə
Səni xatırladar mənə
Necə gecələri sevirəm
Göz önündə səhnələr
Səni xatırladan sənə
Məni xatıradan mənə
Mən çəkirəm yaşıl, gözlərini
Sənin rəssamınam
Bilirəm ən zəif yerini
Sənin həssasınam
Tək adamın yeri deyil gecələr, gecələr
Tək qalanın evi kimidi gecələr, gecələr
Tək adamın yeri deyil gecələr, gecələr
Tək qalanın evi kimidi gecələr, gecələr
Soyuqluğun bəyaz rəngdədi
Gözlərin hər an zəngdədi
Sən sahibsiz
Gecələrə sığınan
Mən aşaraq özümü
Sənə sığıram
Yenə yığıram açmırsan
Yalnızlıq tək qalmısan
Hədd aşmısan həb atmısan
Ağ divarda rəng tapmısan
Yağış səs salır danışır sevgilim
Tanış rəssamın
Dağınıq evi kimi
Saçların hecalanır adın
Hər gecə sənsizəm mən necə bilsən
Mən çəkirəm yaşıl, gözlərini
Sənin rəssamınam
Bilirəm ən zəif yerini
Sənin həssasınam