Yıkılan yürek, yanan dünya Bu tanıdığım nefretin sesi Yağıyor başıma alev alev Bir tek umutlarım kalkandır bana Ah! şimdi ensemde ölüm Bir zamanlar zümrüt yeşili şimdi ağlıyor genç gözlerim Dünya, karadünya Geçilmez kalkan gözüyaşlı umut Dünya, karadünya Son söz ölümsüz düşlerimin Bir zamanlar ay parçası şimdi kana boyanmış yüzü Elleri titrek, gözleri büyümüş Korkmuş ama yılmayan çocuk Bir zamanlar hayal kuran Koşmak yerine diz çöken Yüreğini tanrıya koşturan çocuk Dünya, karadünya Geçilmez kalkan gözüyaşlı umut Dünya, karadünya Son söz ölümsüz düşlerimin Var ya, bu öykü senin, benim, herkesin oğul Var ya, ölüm var ya, birlikte koşarsak yarın bizimdir oğul