(To będzie, to będzie fajna piosenka)
Jo-joł, joł
Mój ziomek na tym bicie
Słyszycie?
Mój ziomek na całe, całe życie
Ej! Słyszycie?
Mój ziomek na tym bicie
Ej! Słyszycie?
Mój ziomek na całe, całe życie
Ej! Słyszycie?
Gdy przynieśli ciebie byłeś mały jak szczeniak
Wystraszony, otoczony całą tą przestrzenią
Chwyciłeś mnie za palec w trakcie ważenia
To cię uspokoiło, ziomek, no siema!
Znaliśmy się już wcześniej, ale nie z widzenia
Miałeś na główce czapeczkę najmniejszą na świecie
Tata kangurował, wybija mu rytmy serce
I tak skulony kłębek przytulony i wsłuchany
Zostałeś spokojny, bezpieczny, wyczekany
A najmniejsza czapka świata wciąż zsuwała się na oczy
I poprawiał ciągle tata, tak jak teraz kocyk w nocy
Nie mogłem się napatrzeć, okruch losu, synek
23 grudnia, taki prezent na Wigilię
Ej! Słyszycie?
Mój ziomek na tym bicie
Słyszycie?
Mój ziomek na całe, całe życie
Ej! Słyszycie?
Mój ziomek na tym bicie
Ej! Słyszycie?
Mój ziomek na całe, całe życie
Ej! Słyszycie?
I pierwsze wspólne święta z mamą i siostrą w szpitalu
Sami ze sobą, bez świata, zostawiliśmy go w korytarzu
Iwa narodzenie i Boże Narodzenie, usypiałeś na dźwięki kolędy
Iwuś malusieńki leży wśród stajenki
Ulubiona kołysanka i sen otulał cię miękki
Później, to nie dałeś nam spać, no nie dałeś
Spać nam nie dawałeś w cale, choć głównie mamie
Pierwszy roczek obchodziłeś w tabie
2019, "sto lat" śpiewali wszyscy kucharze
Potem świat zrobił fikołka i zatrzymał się
Całe szczęście, mamy swój, więc na szczęście, to my, nie
Przeprowadzka, remont, na kartonach przez dwa lata
W jednym pokoju we czworo, na ziemi, na karimatach
Mama, córka, tata i Iwo na bicie, mój ziomek na całe życie
Ej! Słyszycie?
Mój ziomek na tym bicie
Słyszycie?
Mój ziomek na całe, całe życie
Ej! Słyszycie?
Mój ziomek na tym bicie
Ej! Słyszycie?
Mój ziomek na całe, całe życie
Ej! Słyszycie?
Kupiliśmy ci łóżeczko na czwarte urodziny
Takie z autem fajne, abyś zaczął spać sam
To się całą sytuacją tak na serio zdziwiłeś
Powiedziałeś, że ty już swoje łóżeczko masz
Pytam, "Gdzie?", no to mnie zaprowadziłeś
Pokazałeś na małżeńskie i mówisz, "O, tam!"
Teraz już wiem, ziomek, nigdy nie będę sam
Jesteś jak kleszcz, trzonek, wczepiony mocno w nas
Jest nas czworo, a jakby jeden organizm
Niby jeden, ale poczwórny indywidualizm
Uczymy się od siebie, uczymy się siebie
Nauka nie jest prosta i nieraz zaliczamy glebę
Nasza enklawa i nasze życie, biały dom na skraju świata o świcie
Słyszycie?
Mój ziomek na tym bicie
Słyszycie?
Mój ziomek na całe, całe życie
Ej! Słyszycie?
Mój ziomek na tym bicie
Ej! Słyszycie?
Mój ziomek na całe, całe życie
Ej! Słyszycie?
(A kto będzie robił głosiki?)
(Nikt)