I ei stue oppmot Bråtan Vart det en gong fortelt no' rart Mann' hadde kømmin i krangel Med ei finnkjerring som kunja trølle Det var rekti' leit for døm, detta Med stua full ta unger og uten hjelp Tel slutt visste'a itte anna rå' Enn å tala ved ei som kunja mer hell sitt fadervår Det var ei stue der som het Fillebråtan Hvor ei signekjerring hadde sitt telhøll Så fortelte hu fra Bråtan om mann' sin heme Og Signekjerringa tok tel med no' konster "Det er ei som har trølle på mann' din Ei nabokjerring tessmers Det er itte lenge føre'a kommer Og skal se om det står tel med'n Kommer'e ei med klodyr Som'a sleffer inn døra Er'e ei med vonde auer Gje'a no', så lar'a mann din sleffa" Da kjerringa var heme, om litt Såg'a ei komma bortante skauen Det var hu fra Lindeberjet, Med ei katte som'a slefte føre seg inn døra Da skjønte Bråtankjerringa å det var Og bar seg ille med unga Som flaug rundt i stua Dom sutra og grein, alle i hop Om det bare kan bli væl att Sa'a og ga kjerringa no' greier "Ja, var'e itte for alle dissa unga, Sku'n jaggu få ligga der" Så hadde'a trølle sjuka vekk att Men i det samma hu sku ut døra Tok Bråtankjerringa en vermebrann tor peisen Og treska i ræva på'a "Tvi vøre deg, veit du detta au, du!" Skreik Lindeberjkjerringa Før'a tok både katte og sjuke Og strauk hem på timen