En þat er at segja frá Hermóði at hann reið níu nætr døkkva dala ok Djúpa svá at hann sá ekki fyrr en hann kom til árinnar Gjallar ok reið á Gjallar brúna. Hon er þøkð lýsigulli. Móðguðr er nefnd mær sú er gætir Brúarinnar. Hon spurði hann at nafni eða æt T ok sagði at hinn fyrra dag riðu um brúna fimm fylki dauðra manna. '"En eigi dynr brúin minnr undir einum þér ok eigi hefir þú lit dauðra Manna. Hví ríðr þú hér á Helveg?" 'Hann svarar at "ek skal ríða til Heljar at leita Baldrs. Eða hvárt Hefir þú nakkvat sét Baldr á Helvegi?" 'En hon sagði at Baldr hafði þar riðit um Gjallar brú, "en niðr ok Norðr liggr Helvegr." 'Þá reið Hermóðr þar til er hann kom at Helgrindum. Þá sté hann af Hestinum ok gyrði hann fast, steig upp ok keyrði hann sporum. En Hestrinn hljóp svá hart ok yfir grindina at hann kom hvergi nær. Þá reiþ Hermóðr heim til hallarinnar ok steig af hesti , Gekk inn í høllina.