Sat þar á haugi Ok sló hörpu Gýgjar hirðir, Glaðr Eggþér; Gól of hánum í galgviði Fagrrauðr hani, Sá er Fjalarr heitir. Gól of ásum Gullinkambi, Sá vekr hölða At Herjaföðrs; En annarr gelr Fyr jörð neðan Sótrauðr hani At sölum Heljar. Geyr nú Garmr mjök Fyr Gnipahelli, Festr mun slitna, En freki renna; Fjölð veit ek fræða, Fram sé ek lengra Um ragna rök Römm sigtíva. Bræðr munu berjask Ok at bönum verðask, Munu systrungar Sifjum spilla; Hart er í heimi, Hórdómr mikill, Skeggöld, skalmöld, Skildir ro klofnir, Vindöld, vargöld, áðr veröld steypisk; Mun engi maðr öðrum þyrma. Leika Míms synir, En mjötuðr kyndisk At inu galla Gjallarhorni; Hátt blæss Heimdallr, Horn er á lofti, Mælir Óðinn Við Míms höfuð. Skelfr Yggdrasils Askr standandi, Ymr it aldna tré, En jötunn losnar; Hræðask allir á helvegum áðr Surtar þann Sefi of gleypir. Hvat er með ásum? Hvat er með alfum? Gnýr allr Jötunheimr, æsir ro á þingi, Stynja dvergar Fyr steindurum, Veggbergs vísir. Vituð ér enn - eða hvat? Geyr nú Garmr mjök Fyr Gnipahelli, Festr mun slitna En freki renna; Fjölð veit ek fræða, Fram sé ek lengra Um ragna rök Römm sigtíva.