Zit daar, lig daar, vindt daar rust.
(Onder de bomen)
Komen herinneringen terug.
Hier zit ik dan onder de bomen met mijn blik gericht op de wolken daarboven.
Geen schoenen aan mijn voeten,
Lekker wegsoesen en denken aan vroeger.
Toen ik met mijn moeder liep onder de bomen
Met de zomerse zon op het koren.
Voor 1keer leek alles onder controle, al kon ze niet lopen zonder verdoving.
Ongeneeselijk ziek, chemotherapie.
Ik vroeg: 'leefde voort na de dood?', ze zei:' Ik weet het niet,
Ma kheb een theorie, iedereen is energie en als ik binnenkort sterf herverdeel ik die.'
Jaren later ligt ze onder de bomen, geeft ze haar energie aan de wortels van bomen.
Al is ze dood, er is niks onderbroken.
Dankzij haar kracht breng ik dit onder woorden.
(Onder de bomen)
Zit daar, lig daar, vind daar rust.
(Onder de bomen)
Onder de bomen komen herinneringen terug.
Dag broer, lang geleden.
Sorry da'k zo lang niet naar uw graf ben geweest.
Maar,
Daar realiseer ik
Dat er geen dag meer is
Dat ik u kan spreken.
Dat ge dood zijt probeer ik te negeren.
Foto's van uw lijk heb ik niet eens bekeken
'K heb een levendige verbeelding,
Dus,
Als ik mij u verbeeld dan verbeeld ik me u levend.
En 'k weet het,
Ze zeggen ontkennen is zinloos,
Vind ik ook.
Maar this echt moeilijk om te zeggen wat ik voel als ik denk aan mijn broer.
Ik weet het zelf niet zo goed.
Ik ben nu ouder dan mijn oudste broer,
Da klopt niet.
En hoe moeten mijn ouders zich voelen?
Da klopt niet.
Dus kom me niet troosten met woorden over een God die het lot kiest.
En het cadeau da 'k u gaf op het crematorium
Was een
Toverstaf om uw leven te toveren.
'K hoop een dag dat ge dat doet,
Dus tot op de dag dat ge dat doet.
Kus
(Einde)