Ik bin vraempgegaon, vraempgegaon
Met ein andere stad
Ik meinde dao te kinne vinde
Waat mien eige stad neet had
Ik rakde vol van alde kroege
Alde poorte, alde stein
Woort verleef op stökke stadsmoor
De kerk, de fontein
Ik woel heej bliéve, gans mien laeve
Gans mien laeve, einen daag
Maar in de schaduw van de schemering
Dreijde miene maag
Want in 't duuster waar Mestreech
Van ein dörp ein stad gewaore
Vuul te groët en vuul te laeg
Limburg is verlaore
Waat kin 't allemaol bômme
Ik pak mich dalik d'n trein
Laot 't duuster maar kômme
Ik bin weg veur 't refrein
Mestreech, de glitters en glans in 't zônleech
Mestreech, de schitters en dans euverdaag
Mestreech, de glitters en glans in 't zônleech
Maar verluus de zôn aan de nach al zien leech
Is 't gedaon met de prach van Mestreech
En wurd ut duuster
Heej op 't Vriéthaof kin ik laeve
Met ein book en miene krant
Heej kump de Sjiek van Limburg naeve
Löp d'n top van 't Heuvelland
Zoëlang die knoertlillike lampe
Die op 't Vriethaof zien gepleurd
Maar veurluipig neet gaon brande
Want dan is 't gebeurd
"Hé, kôm en zet dich heej aan taofel,
Bestel det beer oét Bels,"
Maar ik laup door, d'n daag dae vordert
'T jeuk al in mien pels
Want wie Bels heej auk 't beer smak
Of wie Frans de Roéje wien
As de Zuujerzôn gezak is
Wil ik heej neet miér zien
Waat kin 't allemaol bômme
Ik pak mich dalik d'n trein
Laot 't duuster maar kômme
Ik bin weg veur 't refrein
Mestreech, de glitters en glans in 't zônleech
Mestreech, de schitters en dans euverdaag
Mestreech, de glitters en glans in 't zônleech
Maar verluus de zôn aan de nach al zien leech
Is 't gedaon met de prach van Mestreech
Mestreech, de glitters en glans in 't zônleech
Mestreech, de schitters en dans euverdaag
Mestreech, de glitters en glans in 't zônleech
Maar verluus de zôn aan de nach al zien leech
Is 't gedaon met de prach van Mestreech
En wurd ut duuster