Təklik aydınlığa xidmət etmirsə, əbəsdir
Tutdum nəfəsimi, ciyərlərim səsini kəsdi
Hər kəsin dərdi özünə bir dəvədir
Min o dəvənin boynun tut
Qorxma bu sənin oyunundur
Çək çək dərd (Çək-çək dəəərd)
Çək çək dərd (Çək-çək dəəərd)
Çək çək dərd (Çək-çək dəəərd)
Çək çək dərd (dəəərd)
Bəsdir daha, çəkdin dərd (dəəərd)
Bəsdir daha, çəkdin dərd (dəəərd)
Bəsdir daha, çəkdin dərd (dəəərd)
Bəsdir daha, çəkdin
Ayıqla pirinçin daşını, qumla asan oyun olmur
Sən də sevmirsən asanı
Qırdırdın və
Öldürdün və
Götün var indi saxla zamanı
Tutanda həyatın çəmini çıxırsan çənindən
Boşdur kəlimən
Danışmaq gördüyünün haqqını vermir
Sən qanını soyut və sərinlən
Hamımız eyni dünyada kölə
Hamımız eyni dairədə dövrə
Hamımız eyni bir evdə qoca
Hamımız bir oyuncağa görə
Hamımız gözü yaşlı bir uşaq
Hamımız axtarır isti qucaq
Sonda hamımıza soyuq otaq
Sonda hamımıza çatacaq vaxt
Hamımız eyni dünyada ailə
Hamımız eyni səmada günəş
Hamımız eyni çəməndə görüş
Hamımızın yanağında gülüş
Bəlkə bu oyunun sonunda bir işıq
Bir işıq var
O da sənsən
O da sənsən
O da sən
Hər kəsənin dərdi özünə bir dəvədir