Yalnızlık çukuruma uzanır elbet bir gün bir halat
Herkes kendinden bahisçi anlat bencil hep anlat
Terk eder giderdim su olur yolumu bulurdum fakat
Biraz zaman elbet bir gün bana da artık 'Gel.' der Hak
Adı kırmızı başlıkla atılan kızın siyah romanı
Hâlâ ilkokuldaki gibi saçları tırnakları salsan eskisi gibi karışlardım kırları
İyi hatırlarım da bir türlü beceremem unutmayı
İnsan iyi bilinmek ister, kötülüğünü bilerek yaşar
Toz konduramadıkların taş olur da baş yarar
Yatıştırırım kendimi ruhum bir çığlık basar
Dilimin bin bir dediğini bir benim kulak duyar
İnsanlardan kaçıyorum, sabrımın olmadığını biliyorum
Uzak diyarların da uzaklarına gidiyorum
Bir güvercin göçü bu, bir yıldız tutulması,
Zordur güzel rüyalardan öylece uyanması
Hak yerini buldu bak, ama sevinemedim bile bende heyecan yok
Gömüp kaçmanın, ömrümü çalmanın bir karşılığı da yok
Yerini buldu hak ama sevinemedim bile bende hareket yok
Gömüp kaçmanın, ömrümü çalmanın bir karşılığı da yok
Sanma kıymet bilmiyorum, var mı yaşamak gibisi?
Sayenizde iç dünyam bir okyanuslar ülkesi
Tahminleri sevmez havası her an değişir iklimi
Anın dramatikliği yılların yalan romantizmi.
Benimle beraber sabahlardı gözlerim
Bugün de hayatta kaldım ilk ışıkla oynadı kirpiklerim
Hayata doğduğum gün cuma dünya denen yerdeyim
Yaşlandığıma eminim hatırlıyorum gençliğini dedemin
Herkesin ayrı doğrusu hem de farklı kötüsü
O yüzden birine göre iyisin diğerine göre öcü
Söylenmek herkese kolay sabretmek yorar
Günümü görsem gözlerimde bulutlar parçalanırlar
Mutlu anlarımda çekildiğim o gülümsediğim fotoğraflarıma bakarken mutluluk uzak
Kötü filmler gibi dün gülüm tehlikeli
Bir ümit burnu zaten her gün
Ne kadar kalmak istesen de bir gün başlıyor göçün
Hak yerini buldu bak, ama sevinemedim bile bende heyecan yok
Gömüp kaçmanın, ömrümü çalmanın bir karşılığı da yok
Yerini buldu hak ama sevinemedim bile bende hareket yok
Gömüp kaçmanın, ömrümü çalmanın bir karşılığı da yok