Ég man, ég var á rölti ég var kannski 7 ára Ég man, ég heyrði söngva, sem sögðu mér að koma Ég ráfaði og stökk á milli mosagróinna steina Þegar ég sá álfakvenndi, fallega og rjóða. Ég var sýkt og ég var veik og ég fann ekki leiðina heim. Hún sat á hvítum hesti og sagði mér að elta sig Að álfasteininum sjálfum Þar voru hennar fjölskylda og þau gáfu mér að borða Álfabrauð með osti Þarna leið mér vel og ég vildi ekki fara. Ég var sýkt og ég var veik og ég mig langaði ekki heim Á milli tveggja heima, hvar á ég heima? Á milli lífs og dauða, hvar á ég heima? Umskiptingur, umskiptingur, umskiptingur. Á milli tveggja heima, hvar á ég heima? Á milli lífs og dauða, hvar á ég heima?