بِریم
اِاِاِاِه ه ه
همون یاغی وحشی ولگردیم که توی غرب میچرخه دنبالِ محبت
سر پایین با همه رنگ مودب، سنگین، مرتب
عاشق یه عاشقِ دیوونه
عاشقِ همین خونه های ویرونه
دل دادم به تک تکِ کوچه هاش
قصه مون مثلِ لیلی و مجنونه
میسازم یه آشیونه
با این خیالِ ناخوش و نامیزونش
خودم تو غربتِ دنیا ولی
همه هدف هام وصله به راهِ خونه
دوس دارم این سگ مَصَّبو
همین عمرِ دو روزه بَدمَصَّبو
شاید واسه اینکه بد مستم
اگه شروع کنم باید بشه رسما تموم
من خسته مثلا جوون
با دوتا چشمِ تَرِ قرمز و کبود
همه عمرمو گشتم نبود
همه اثرام سوختن و هدف هام تموم
ولی باشه هیچ مشکلی نداره و ایرادی نیست اصلا
لازم باشه صد دفعه میسازم من دیگه اینو خوب فهمیدم
که واسه بُرد مهم نیست چند دفعه میبازم
پس بم بگو از چی بترسم
من که خودم رسما یه عُمره اسیرِ مغزم
بم بگو بگو
بم بگو چیه چرا آخه من
بگو من که یه عُمره بی تقصیر نشستم
یا رَب بگو یا رَب بگو
چی بوده این گُناهم
یا رَب بگو یا رَب بگو
چی بوده این گُناهم
(آره یا رَب بگو)
اینا میگن یه آدمِ بدم
منم یه عالمه زدم
از بچگی انقد خوردم فرو رفتم توی حالتِ خفن
اینا منم یه عالمه زدم
خب منم یه عالمه زدم
الانم دیگه رسما شدم یه آدمِ خوب
پُره عادتِ لجن
من یه آدمِ آدم زدم
کل دنیا با من بَدَن
مث ایرانه وضعیتم
لای لاشخورا موندم رو حالتِ خطر
من خودم میخواستم نَرَم
بر نداشتن دست از سرم
عینه چندتا لاشخورِ گرسنه باز چسبیدن بم از هر طرف
پس بم بگو از چی بترسم
من که خودم رسما یه عُمره اسیرِ مغزم
بم بگو بگو
بم بگو چیه چرا آخه من
بگو من که یه عُمره بی تقصیر نشستم
یا رَب بگو یا رَب بگو
چی بوده این گُناهم
یا رَب بگو یا رَب بگو
چی بوده این گُناهم
ول کن اینارو بابا
به قولِ سهراب که میگه
در چراگاهِ نصیحت گاوی دیدم سیر
به کی داری درس میدی بابا
من که دیگه حالم از این قضاوت کردنا بهم میخوره
ما دنبال آروم کردن زخما این بودیم
حالش خوب شه اون یکی حکمِ اعدامش اومد
من که عوض نمیشم پس میرم تا عوضیم نکنن
اینا اکثرا وکیل مدافعِ خودشونن قاضی یه دیگران
یاحق
توئم از تو سایه برو خون دماغ نشی