Wszystko jest bez sensu
Wszystko pogmatwane
Jak te winorośle
Gąszcze cmentarniane
♪
Wszystko, co się złączy
Znowu się rozłączy
Na kształt pogmatwanych
Na cmentarzach pnączy
♪
Wśród wielkiej miłości
Wszystko jest poczęte
I wszystko – bez sensu
Lecz bardzo jest święte
Która leżysz w trumnie
Pomiędzy kwiatami
Wiedz, że Dionizos
Modli się za nami
Wiedz, że przyjdzie święty
Ramieniem ogarnie
Wszystkie wytłumaczy
Przebyte męczarnie
♪
Bo sens nie w szarpaniu
Ani jest w radości
Ale w cierpliwości
I wielkim czekaniu
♪
Niech cię więc nie zdziwią
Obłoki ni zorze
Wszystko jest na chwilę
I wszystko jak morze
♪
Wszystko jest od Boga
I do Boga droga
Niby Jakubowa
Drabina uboga
Niechże ciebie w grobie
Nic nie niepokoi
Nocką mroźny miesiąc
Nad mogiłą stoi
A wiosną – co wiosny
Przez lata i wieki
Kwiaty na mogile
Podniosą powieki
♪
Wnet pogasną liście
Wszystko trwa tak krótko
Ja się tez przytulę
Do ziemi cichutko
♪
Zapomnieni dawno
Wyrośniem kwiatami
Bo wiem, Dionizos
Modli się za nami