เนิ่นนาน เนิ่นนาน กับกลิ่นไอหมอนที่เธอนอน
ล่องลอย ล่องลอยไป กับร่างกายไร้ซึ่งวิญญาณ
บนนภาอากาศที่กว้างไกล
คงจะมีความสุขมากมายทุกวันนี้
ตรงนั้นมีความสุขบ้างไหม
อยู่ตรงนี้มันทุกข์สักแค่ไหนเธอรู้ไหม
ไม่นานนี้จะรุ่งเช้าโปรดลืมตา
ไม่นานนี้จะรุ่งเช้าโปรดลืมตา
ไม่นานนี้จะรุ่งเช้าโปรดลืมตา
บนนภาอากาศที่กว้างไกล
คงจะมีความสุขมากมายทุกวันนี้
ตรงนั้นมีความสุขบ้างไหม
อยู่ตรงนี้มันทุกข์สักแค่ไหนเธอรู้ไหม
ขอให้เธอเกิดสุขและอยู่บนฟ้าเรืองรอง
ฉันจะคอยสอดส่องวันสิ้นแสงรำไร
ถึงเวลาเกิดดับจะตามไปเธอผู้อยู่แสนไกล
ขอให้เธอเกิดสุขและอยู่บนฟ้าเรืองรอง
ฉันจะคอยสอดส่องวันสิ้นแสงรำไร
ถึงเวลาเกิดดับจะตามไปเธอผู้อยู่แสนไกล
ไม่นานนี้จะรุ่งเช้าโปรดลืมตา
ไม่นานนี้จะรุ่งเช้าโปรดลืมตา
ไม่นานนี้จะรุ่งเช้าโปรดลืมตา
บนนภาอากาศที่กว้างไกล
คงจะมีความสุขมากมายทุกวันนี้
ตรงนั้นมีความสุขบ้างไหม
อยู่ตรงนี้มันทุกข์สักแค่ไหนเธอรู้ไหม
ขอให้เธอเกิดสุขและอยู่บนฟ้าเรืองรอง
ฉันจะคอยสอดส่องวันสิ้นแสงรำไร
ถึงเวลาเกิดดับจะตามไปเธอผู้อยู่แสนไกล
ขอให้เธอเกิดสุขและอยู่บนฟ้าเรืองรอง
ฉันจะคอยสอดส่องวันสิ้นแสงรำไร
ถึงเวลาเกิดดับจะตามไปเธอผู้อยู่แสนไกล
ขอให้เธอเกิดสุขและอยู่บนฟ้าเรืองรอง
ฉันจะคอยสอดส่องวันสิ้นแสงรำไร
ถึงเวลาเกิดดับจะตามไปเธอผู้อยู่แสนไกล
ไม่นานนี้จะรุ่งเช้าโปรดลืมตา