A. yaşlılık penceresi Kimi derin derin bir uykuda Kimi de sonsuz bir yolculukta Yağmur ölgün ölgün damlamakta Gece bile sinmiş bir kenara sokakta Ne düşünüyor dersin Gece böyle kara kara Neye ağlıyor dersin Geceler kara kara Sana mı .hıı Bana mı .hıı Yoksa ona mı .hıı Yoksa eriyip, geçip giden Zamanlara mı Yoksa birbirlerine sırt çeviren İnsanlara mı Biz geçeriz .zaman geçer Dünya kalmaz yerinde Ölüm çiçektir dostum Taze kalmaz günlerce Ne ağlayan gece kalır Ne de derin uykular Yine kendi kendine Koşuşturur insanlar B.yalnızlık penceresi Aralarında geçiyorum Hiçkimse el-ele değil Herkes kendine dönmüş diyorum Birkaçının içine bakıyorum Hiçkimse kendisiyle barışık değil Herkese kendini anlatıyorum Kime kendini anlatsam şaşırıyor Kendimi kime anlatacağım Şaşırıyorum Hiçkimse ilkin kendisine alışık Değil