Τώρα μου είναι δύσκολο να ησυχάσω
Τώρα μου είναι δύσκολο να σ αγκαλιάσω
Τ' αμάξι πηγαίνει αργά κι οδηγός δεν υπάρχει
Τα φώτα φωτίζουν θολά το πυκνό μας σκοτάδι
Μας αλυσοδέσανε στις δυο πίσω θέσεις
Μας υποσχεθήκανε πως δε θα πονέσει
Μ ακόμα δεν ξέρω καλά καλά πως σε λένε
Κι ακόμα ουτε ξέρεις κι εσύ (κι ούτε γω) πως με λένε
Πάντως λένε ο πανικός δε βοηθάει
Κι ας μου είναι δύσκολο δε βοηθάει
Τ αμάξι πηγαίνει και ποιος ξέρει που πάει
Σε μια κατηφόρα τσουλάει αργά προχωράει