'T Is een walsje van toen, wie 't wil mag het hebben 'T Was ooit 's voor iemand die veel om me gaf Maar da's heel lang geleden 'T Is een walsje van toen, wie 't wil mag het zingen 'T Ging ooit over dingen als liefde en trouw Da's dus heel lang geleden Want ik was net eenentwintig, en zij was pas achttien En ze reed op een brommer, en daar was ik jaloers op Maar ik had nog wat spaargeld, en toen kocht ik er ook een Nou, we bromfietsten samen wat af, in de tijd dat ze veel om me gaf Maar voor geluk krijg je altijd weer straf 'T Is een walsje van toen, dat ik schreef in de dagen Dat de tijd zonder vragen en zorgen verstreek Maar da's heel lang geleden 'T Is een walsje van niks, maar 't was iets van ons samen Als 'n hart met twee namen in 'n boomstam gekerfd Wat wij trouwens nooit deden Want zij zei: " 'n Boom is zo kwetsbaar", en ik vond dat met haar Maar ze bleef me verbazen als we soms als twee dwazen In het Kralingse Bos over fietspaden scheurden En zij gaf dan altijd vol gas, alsof dat zo milieu-bewust was Maar ik zei niks, dat kwam niet te pas 'T Is een walsje van niks, 't is 'n stukje van vroeger 'T Is 'n blad uit 'n boek, waar ik nooit meer in kijk 'T Is al zo lang geleden 'T Is een walsje van niks, wie 't wil mag 't zingen 'T Ging ooit over dingen als eeuwige trouw Maar da's heel lang geleden... nou