Ik wou dat ik de weg vond Door de schaduwrijke lanen Langs de statig hoge hekken En het stille donkergroen Ver van 't snelle, harde leven Achter een muur van blauweregen Ligt een tuin die ademt vrede Ademt vrede, net als toen Ik weet dat ik er bijna ben Omdat ik deze buurt herken Zo vreselijk blij de hoek omga En voor een vreemde nieuwbouw sta Zo blijf ik onderweg Altijd onderweg Ik wou dat ik de weg vond Vlak voordat het onweert Naar het donkere prieeltje Waar ik altijd schuilen kon En 's middags, als het opklaart Speelt ze cricket op het grasveld: Mijn moeder met 'r strooien hoed En gele zonjapon Ik weet dat ik er bijna ben Omdat ik deze buurt herken Zo vreselijk blij de bocht omga En voor een vreemde nieuwbouw sta Zo blijf ik onderweg Altijd onderweg